Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

ΓΙΑ ΜΙΑ ΩΡΑ ΑΝΑΓΚΗΣ


Για τα γεράματά μου δεν ονειρεύομαι τίποτα περισσότερο από ένα δωματιάκι σε μια εγκαταλειμμένη παράγκα, μια αλλαξιά ρούχα, μια κουβέρτα για το χειμώνα, λίγο σοβά, για να κλείνω τις τρύπες στους τοίχους και δύο τρία εκατομμύρια ευρώ- κάτω απ το στρώμα μου- για μια ώρα ανάγκης!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου