Η πολιτική και κοινωνική κατάσταση στο Πακιστάν μύριζε μπαρούτι από τις αρχές κιόλας του χρόνου. Οι πρώτες φήμες για προκήρυξη εκλογών τον Ιανουάριο συνοδεύτηκαν από εκδηλώσεις έντονης κοινωνικής αρρυθμίας, αναταραχές, αιματηρές καταλήψεις θρησκευτικών σχολών και κορυφώθηκαν με μαζικές διαδηλώσεις και συλλαλητήρια. Κάποιες μικρής έντασης βομβιστικές επιθέσεις έδωσαν στον πρόεδρο της χώρας Περβέζ Μουσάραφ την ευκαιρία που αναζητούσε:
Με την αιτιολογία ότι επιχειρούν μέσα στην επικράτεια του Πακιστάν, πυρήνες της Αλ Κάιντα με στόχο την αποσταθεροποίηση της χώρας, ο Πακιστανός ηγέτης, κήρυξε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης τη χώρα του και απαγόρευσε κάθε είδους αντιπολιτευτική ενέργεια, όπως διαδηλώσεις, συλλαλητήρια, πορείες. Έρχεται και η αιματοβαμμένη επιστροφή στη χώρα της πρώην πρωθυπουργού και πρώτης γυναίκας που κατέλαβε ποτέ το ανώτατο αξίωμα σε ισλαμική χώρα, Μπεναζίρ Μπούτο, για να οδηγήσει στην κλιμάκωση των μέτρων της κυβέρνησης Μουσάραφ στο ανώτερο δυνατό σημείο τους.
Με την αιτιολογία ότι η ζωή της διατρέχει κίνδυνο, οι Πακιστανικές αρχές περιορίζουν συστηματικά κατ οίκον την κ. Μπούτο, αλλά και τους ηγέτες μικρότερων κομμάτων της αντιπολίτευσης, μετατρέποντας σε "ακέφαλες" διαμαρτυρίες τις όποιες διαδηλώσεις κατά του καθεστώτος.
Από την πλευρά τους οι Ηνωμένες Πολιτείες διαπιστώνουν ότι κάθε μορφής ακραίων γεγονότων και αντιδημοκρατικών αποφάσεων στο νευραλγικό για τα στρατηγικά τους συμφέροντα Πακιστάν, ενισχύει περισσότερο το ενοχλητικό προσωπείο του δικτάτορα σε βάρος εκείνου του λαοφιλή προέδρου για τον πολύτιμο σύμμαχό τους Περβέζ Μουσάραφ.
Κι αφού ποτέ δεν παραδέχθηκαν ανοιχτά μέχρι σήμερα, ότι παρείχαν ολόθερμη υποστήριξη σε έναν δικτάτορα, βρίσκονται πλέον στην δυσάρεστη θέση να πρέπει να υπερασπιστούν έναν πολύτιμο αλλά και αναξιόπιστο ταυτόχρονα σύμμαχο, που ναι μεν λειτουργεί εις βάρος του ιδιόμορφου συντάγματος της χώρας του και της ιδιότυπης δημοκρατίας της, αλλά σπάνια στο παρελθόν τους αρνήθηκε οποιοδήποτε θέλημα, και ακόμα δυσκολότερα θα βρεθεί, είναι σίγουροι, στην περιοχή στο άμεσο μέλλον, περισσότερο επιρρεπής προς τον Αμερικανικό σχεδιασμό, ηγέτης.
Στην χθεσινή του ανακοίνωση, μάλιστα, το Στέητ Ντιπάρτμεντ, παρουσιάστηκε για μια ακόμη φορά επιδεικτικά διφορούμενο, χωρίζοντας λίγο πολύ την πορεία Μουσάραφ, στην διακυβέρνηση του Πακιστάν, σε δύο περιόδους: σε αυτήν πριν από την κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης και στην περίοδο μετά. Και ο λόγος που τον εγκαλούν πια τόσο επιτακτικά στο να επαναφέρει τη χώρα του στον συνταγματικό της δρόμο, έχει να κάνει σαφώς με την παγίωση ενός ακόμα πολιτικού ευφημισμού αλλά κυρίως με την εξυπηρέτηση των επιλογών τους στην περιοχή από έναν άνθρωπο που όχι μόνο θεωρούνε "δικό τους", αλλά και ως τον πιο εμπιστεύσιμο "κλειδοκράτορα" του τεράστιου πυρηνικού οπλοστασίου του Πακιστάν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου