Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ (ΑΡΧΕΙΟ)

Νέες ταινίες. Βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του 80 όταν ο νεοεκλεγείς αμερικανός πρόεδρος , Ρόναλντ Ρήγκαν, στο καθιερωμένο διάγγελμά του, παραδέχεται πως η οικονομική κατάσταση στη χώρα είναι τραγική και προαναγγέλλει δυσάρεστα μέτρα για την εξυγίανση της αμερικανικής οικονομίας.

Ο Γκρις Γκάρντερ είναι έξυπνος, χαρισματικός και ιδιαίτερα επικοινωνιακός. Έχει το μαγικό χάρισμα να πείθει τους ανθρώπους και να κερδίζει τη συμπάθειά τους και θα μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα, να έχει μεγάλες επιτυχίες, και μια άνετη απ όλες τις πλευρές ζωή. Αντίθετα, όμως, με τις υποθέσεις, βρίσκεται σε μια δεινή οικονομική θέση, φυτοζωεί και εγκαταλείπεται από την σύντροφό του, με ένα παιδί το οποίο υπεραγαπάει, αλλά και ένα όνειρο που μόνο αυτός πιστεύει ότι μπορεί να εκπληρωθεί.
Η πατρική αγάπη και οι υπεράνθρωπες προσπάθειες ενός άνδρα να ξεπεράσει τις αλλεπάλληλες αντιξοότητες και να σταθεί στα πόδια του προκειμένου να μεγαλώσει σε βιώσιμες συνθήκες τον πεντάχρονο γιο του, δεν αποτελεί ένα θέμα που συναντάμε συχνά στον κινηματογράφο.

Η μητέρα του παιδιού εγκαταλείπει το σπίτι επειδή έχει χάσει, πλέον, κάθε εμπιστοσύνη στον άνδρα της , ο οποίος εξακολουθεί να παίρνει επαγγελματικά ρίσκα και να δοκιμάζει πράγματα που για εκείνην είναι χάσιμο χρόνου.

Η οικογένεια διασπάται, όταν το ένα εκ των μελών της κυριεύεται από την απελπισία της στέρησης και αποτινάσει από τους ώμους του το βάρος της δυσβάστακτης ευθύνης.

Τα υπόλοιπα δύο, πατέρας και γιος, περιφέρονται μέσα στην ανυποληψία, ως άστεγοι, συμβιώνοντας με τις στρατιές των απόρων, που αφήνει πίσω της η αχαλίνωτη κοινωνία της αγοράς, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα ένα έλλειμμα πρόνοιας για τους ανήμπορους πατέρες σε σχέση με τις ανύπαντρες ή ανυπεράσπιστες μητέρες.

Διατηρούν όμως μια σπίθα αισιοδοξίας και την πίστη του ενός στον άλλο, στοιχεία ,τελικά, αρκετά, όπως αποδεικνύεται για να νικήσουν την κακοδαιμονία τους.

Η πίστη στο σκοπό και τους ανθρώπους, που όταν υπάρχει γεννά πάντα και την ελπίδα, η παραγνωρισμένη πατρική αγάπη και η αναζήτηση της ευτυχίας, η οποία, εδώ, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια αξιοπρεπή, ανθρώπινη ζωή κοντά στους αγαπημένους ανθρώπους, είναι τα θέματα της πολύ καλής ταινίας του Γκάμπριελ Μουτσίνο. Εξαιρετική η ερμηνεία του Γουίλ Σμιθ, που ενσαρκώνει πειστικά τον πατέρα αλλά και του συμπαθητικού πιτσιρικά Τζέιντεν Κρίστοφερ Σάιρ Σμιθ, (πραγματικός γιος του Γουίλ Σμιθ) ,στην πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου