Στη μνήμη των θυμάτων του AIDS και στην καταπολέμηση του κοινωνικού στιγματισμού, είναι αφιερωμένη η σιωπηρή πορεία που διοργανώνεται το απόγευμα από την Κοινωνία των Πολιτών και τις Μη Κυβερνητικές οργανώσεις, με αφετηρία το Καλλιμάρμαρο Στάδιο και κατάληξη την πλατεία Συντάγματος, σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα Κατά του AIDS.
Τα τελευταία στοιχεία, στο μέτωπο κατά του AIDS, δείχνουν ότι η κατάσταση στις περισσότερες χώρες είναι ανεξέλεγκτη, ενώ και στην Ελλάδα οι καταγραφές δείχνουν αυξητική πορεία της λοίμωξης τα τελευταία χρόνια.
Παρά τις ενημερωτικές καμπάνιες των προηγούμενων ετών και την σαφώς καλύτερη πληροφόρηση για τους κινδύνους του θανατηφόρου ιού που έχουν πλέον οι πολίτες, μια μικρή επιδημία βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ευρώπη, το μέγεθος της οποίας εντείνει ακόμα περισσότερο την απαισιοδοξία σχετικά με την κατάσταση στις υπόλοιπες και σαφώς λιγότερο καλά πληροφορημένες περιοχές του πλανήτη.
Ένα ζήτημα, που αξίζει να εξετάσουμε, εδώ, και αφορά τα μέτρα πρόληψης που πρέπει να λαμβάνονται για την ανάσχεση της επιδημίας και την αποτελεσματικότερη ενημέρωση, πιστεύω, ότι είναι ο τρόπος με τον οποίο κοινοποιείται το μήνυμα του κινδύνου, καθώς έχει παρατηρηθεί χαλάρωση των προληπτικών μέτρων από τους πολίτες, σε περιόδους που δεν "τρέχουν" κάποιες ενημερωτικές καμπάνιες σχετικές με το θέμα και ακόμα σε περιόδους που ο κινηματογράφος και η τηλεόραση δεν ασχολούνται επίμονα μ αυτό.
Εφόσον, λοιπόν, η πληροφόρηση υπάρχει και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί το αντίθετο, δεν θα ήταν απολύτως φυσιολογικό, να έχει ξεκινήσει ήδη, η ανάσχεση της επιδημίας, τουλάχιστον στον καλύτερα ενημερωμένο δυτικό κόσμο;
Η, μήπως, τελικά, καλή πληροφόρηση, δε σημαίνει απαραίτητα και γνώση, συνειδητοποίηση, απόφαση και βούληση;
Άλλωστε, το ίδιο φαινόμενο μέσες άκρες, δεν παρατηρείται πρώτα απ όλα στο εμπόριο και την οικονομική μας ζωή, εκεί όπου πάντα κινούνται με μεγάλη δυναμική τα προϊόντα που "παίζουν" κάθε φορά στην τηλεόραση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι, τελικά, αν θα διαφημιστούνε μια, δυο, δέκα, ή είκοσι φορές, θα εντυπωθούν και για πάντα στη συνείδηση του καταναλωτή;
Πόσο πιο τρομακτικό, όμως, είναι, να βλέπουμε το AIDS, να αντιμετωπίζεται υποσυνείδητα , σαν ένας κίνδυνος που μάλλον έχει μετριαστεί, στις περιόδους εκείνες που δεν βομβαρδιζόμαστε από μηνύματα που μας εφιστούν την προσοχή;
Ο κίνδυνος, με λίγα λόγια, αποδεικνύουν τα στοιχεία, ότι κάθε άλλο παρά έχει απομακρυνθεί, από τη χώρα μας, την πόλη μας, το περιβάλλον μας, στις περιόδους εκείνες, που τα Μέσα δεν ασχολούνται μαζί του.
Κι αν έτσι έχουμε μάθει, δηλαδή να υπακούμε ασυλλόγιστα στη λογική της διαφήμισης και της τηλεοπτικής "επιμόρφωσης", που λίγο πολύ καθιστούν ως υπαρκτό μονάχα οτιδήποτε τραβάει το ενδιαφέρον τους, θα πρέπει να ξεμάθουμε ταχέως, γιατί δεν κρίνονται μόνο ζητήματα που αφορούν την διαχείριση του πορτοφολιού μας, του ελεύθερου χρόνου μας και της ποιότητας της ζωής μας, αλλά κυρίως θέματα που αφορούν την ίδια μας την επιβίωση.
Καθότι, για κάποιο προιόν που πλέον δεν διαφημίζεται, μάθαμε να θεωρούμε ότι, μάλλον είναι ξεπερασμένο, και για έναν ηθοποιό που δεν παίζει εδώ και λίγα χρόνια στην τηλεόραση, να αναρωτιόμαστε, "γιατί άραγε χάθηκε τόσο γρήγορα από τα πράγματα", η διαχείριση μιας τόσο σοβαρής υπόθεσης, όπως είναι η ανάγκη μια διαρκούς και εμπεριστατωμένης ενημέρωσης για τον ιό, δεν θα πρέπει, θεωρώ, σε καμία περίπτωση, να παραδοθεί στην διακριτική ευχέρεια των "μίντια", αλλά να αποκτήσει, αν είναι δυνατόν, ένα χαρακτήρα προσωπικής επίγνωσης και έρευνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου