Με τον ίδιο τρόπο που κουράζει πια τους τηλεθεατές η βασική ιδέα του πρότζεκτ μιας διαφημιστικής καμπάνιας μετά από την καταιγιστική προβολή του κατά τη διάρκεια μηνών κινδυνεύει να κουράσει και η υπερπροβολή του θέματος του περιβάλλοντος, αν δεν συνοδεύεται με υποκίνηση για άμεση δραστηριοποίηση για αλλαγή στον τρόπο ζωής και τροποποίηση των παραγωγικών μας μοντέλων και καταναλωτικών συνηθειών.
Και στη μια και στην άλλη περίπτωση ο πολίτης λαμβάνει ένα μήνυμα που έχει μάθει από την εμπειρία του να το επεξεργάζεται στη βάση της προσωρινότητας ενός διαφημιστικού θεάματος, άρα ως μια ακόμα πληροφόρηση για κάτι που θα καταναλωθεί για να ικανοποιήσει μια προσωρινή ανάγκη κι όχι για ένα μεγάλο κίνδυνο που διατρέχει η ανθρωπότητα. Με αφορμή μια δημοσκόπηση που δημοσιεύεται σήμερα στη Νέα Ζηλανδία και παρουσιάζει τους πολίτες της μακρινής χώρας ως πάσχοντες από «πράσινη κόπωση» η οποία προκαλείται από τις συνεχείς προειδοποιήσεις για επικείμενη καταστροφή εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη μπορούμε να σημειώσουμε ότι η επιτακτικότητα του «πράσινου» μηνύματος δεν έχει γίνει ακόμα κτήμα των πολιτών στο βαθμό που οι ίδιοι καλούνται να εμβαθύνουν στο θέμα αντί να το αντιμετωπίζουν επιδερμικά.
Στο σύνολό τους, τελικά, οι πολίτες εξακολουθούν να δρουν κυρίως επικοινωνιακά μεταφέροντας, στην καλύτερη περίπτωση, ένα μήνυμα λιγάκι παραπέρα, κι όχι ακόμα ουσιαστικά, με την υιοθέτηση ενός εναλλακτικού τρόπου ζωής, που λογικά θα αποτελέσει το επόμενο και πιο κρίσιμο βήμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου