Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΗΜΕΡΑ

Όταν η σημερινή 80άρα, η γιαγιά μας δηλαδή, ήταν 30άρα, η έννοια της νοικοκυροσύνης είχε λάβει
ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ διαστάσεις σε σχέση με σήμερα.

Το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, για παράδειγμα, ήταν αποκλειστικά δική της ευθύνη. Ετοίμαζε τα υλικά, έπλενε τα λαχανικά, έκοβε τις σαλάτες, έβαζε το φαγητό στο φούρνο, έστρωνε το τραπέζι, σέρβιρε τα φαγητά και τα ποτά, έτρωγε, σέρβιρε τα γλυκά και τα φρούτα, τσιμπούσε κάτι, στη συνέχεια μάζευε τα πιάτα, τα μετέφερε στην κουζίνα, τα έπλενε καθάριζε το τραπέζι, χαμογελούσε στα παιδιά, έστρωνε καινούργιο τραπεζομάντιλο, σκούπιζε, κατέβαζε τα σκουπίδια και λίγο πριν μπει στο μπάνιο να ρίξει λίγο νερό στο πρόσωπό της, άκουγε τον άντρα της (τον παππού μας) να τη ρωτάει γεμάτος ανυπόκριτο ενδιαφέρον: "ΤΕΛΕΙΩΣΕΣ;".

Όταν η σημερινή 60άρα, η μαμά μας δηλαδή ήταν 30άρα, η έννοια της νοικοκυροσύνης είχε λάβει ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ διαστάσεις σε σχέση με σήμερα.

Το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, για παράδειγμα, ήταν αποκλειστικά δική της ευθύνη. Ετοίμαζε τα υλικά, έπλενε τα λαχανικά, έκοβε τις σαλάτες, έβαζε το φαγητό στο φούρνο, έστρωνε το τραπέζι, σέρβιρε τα φαγητά και τα ποτά, έτρωγε, σέρβιρε τα γλυκά και τα φρούτα, τσιμπούσε κάτι, στη συνέχεια μάζευε τα πιάτα, τα μετέφερε στην κουζίνα, τα έπλενε, καθάριζε το τραπέζι, χαμογελούσε στα παιδιά, έστρωνε καινούργιο τραπεζομάντιλο, σκούπιζε, κατέβαζε τα σκουπίδια, και λίγο πριν μπει στο μπάνιο, να ρίξει λίγο νερό στο πρόσωπό της, άκουγε τον άντρα της (τον πατέρα μας) να τη ρωτάει γεμάτος ανυπόκριτο ενδιαφέρον:
"ΜΗΠΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΩ ΣΕ ΚΑΤΙ;".

Σήμερα όμως τα πράγματα έχουν πάρει ένα εντελώς διαφορετικό μονοπάτι, καθώς προκομμένη τριαντάρα, θεωρείται αυτή που καταδέχεται να σερβίρει στο τραπέζι το παραγγελμένο φαγητό.

Κι έτσι όπως πάνε τα πράγματα, η γυναίκα της επόμενης γενιάς (η κόρη της σημερινής τριαντάρας) θα δυσανασχετεί ακόμα και μπροστά σ αυτό το ενδεχόμενο:
-Εγώ δεν είμαι δούλα σου να σου σερβίρω στο τραπέζι το φαγητό που παραγγείλαμε. Αυτά γινόταν στην εποχή της μάνας μου.

Και ως εκ τούτου ο άντρας της επόμενης γενιάς (ο γιος της σημερινής τριαντάρας) θα αναζητά απεγνωσμένα μια γυναίκα σαν τη μάνα του αλλά δεν θα τη βρίσκει πουθενά.

Μια αληθινή νοικοκυρά, δηλαδή: Μια γυναίκα σαν εκείνη που έπαιρνε τηλέφωνο μόνη της στο σουβλατζίδικο, θυμόταν την παραγγελία απ έξω, παράγγελνε το φαγητό με ευγένεια, άνοιγε η ίδια στο "delivery", και το σέρβιρε η ίδια στο τραπέζι.

"Αχ!", θα λέει ο γιος: "Δεν υπάρχουν πλέον τέτοιες γυναίκες!".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου