LETTERS FROM IWO JIMA (ΑΡΧΕΙΟ)

Νέες ταινίες.Ο Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης Κλιντ Ίστγουντ, μετά το ενδιαφέρον πολεμικό φιλμ, "Οι σημαίες των προγόνων μας", επανέρχεται στην ιστορία της πολιορκίας, κατά το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, του μικρού και άγονου ιαπωνικού νησιού Iwo Jima, από τους Αμερικανούς, για να ολοκληρώσει το χρονικό που ξεκίνησε, φωτίζοντας αυτή τη φορά τα τραγικά γεγονότα από την πλευρά των αμυνομένων, δηλαδή των Ιαπώνων.

Η έλευση του στρατηγού Μασαγιούκι Σαέκι στο απομονωμένο νησί Iwo Jima, βρίσκει τους Ιάπωνες στρατιώτες απογοητευμένους, χωρίς πίστη και ελπίδα, πνευματικά παραδομένους και ηθικά ηττημένους, να διανοίγουν χωρίς σχέδιο και στρατηγική, σχεδόν άσκοπα, θά λεγε κανείς, χαρακώματα στην κορυφογραμμή της παραλίας, περιμένοντας την απόβαση του πανίσχυρου αμερικανικού στρατού.

Οι ευγενικοί τρόποι και η μνημειώδης ψυχραιμία του καλλιεργημένου αξιωματικού, με την υψηλή αίσθηση του καθήκοντος και την βαθιά ανθρωπιά, θα τονώσουν το ηθικό των καταπονημένων στρατιωτών, προκαλώντας ταυτόχρονα ανησυχία στους υφιστάμενους του αξιωματικούς, που βλέπουν στο πρόσωπό, του νέου τους ηγέτη, έναν αμερικανοθρεμμένο στρατιωτικό, περισσότερο ικανό για υποθέσεις γραφείου, παρά για να ηγηθεί μιας τόσο σημαντικής για την πατρίδα μάχης.
Οι ώρες της αναμονής είναι αγωνιώδεις και βασανιστικές για τους Ιάπωνες που περιμένουν το θάνατο γράφοντας γράμματα στους αγαπημένους τους, με την ψυχολογία ενός μελλοθανάτου.

Την ώρα που η ανεξάντλητη πολεμική μηχανή των Αμερικανών πλησιάζει στο νησί, με δεκάδες πλοία και μαχητικά αεροσκάφη και χιλιάδες άρτια εκπαιδευμένους στρατιώτες, οι Ιάπωνες πολιορκημένοι πληροφορούνται ότι ο στόλος της χώρας του έχει ηττηθεί κι ότι πρέπει στηριζόμενοι αποκλειστικά στις δικές τους δυνάμεις να υπερασπιστούν το θρυλικό ξερονήσι.
Ο κατεξοχήν εκπρόσωπος των πιο "συντηρητικών" τάσεων του Χόλιγουντ, Κλιντ Ίστγουντ, αποδεικνύει εδώ, με τη νέα του ταινία, πόσο "προοδευτικός" μπορεί να είναι κάποιος δημιουργός, όταν σκηνοθετεί με άποψη και σεβασμό στην προσωπική του ιστορία και κατ επέκταση στην ιστορία του κινηματογράφου.
Η προσπάθειά του να συνεισφέρει στην ιστορική αλήθεια είναι τίμια και η σκηνοθετική γραμμή που ακολουθεί επιτυγχάνει τον βασικό του στόχο: να επιφέρει κάποια ηχηρά πλήγματα στα παγιωμένα στερεότυπα δεκαετιών.

Ο επιτιθέμενος και ο αμυνόμενος, ο καλός και ο κακός, ο δίκαιος και ο άδικος, είναι ταυτότητες που ενυπάρχουν ταυτόχρονα σε Ιάπωνες και Αμερικανούς στρατιώτες που μοιράζονται ακόμα τον ίδιο φόβο, τις ίδιες κρυφές ελπίδες αλλά και την ίδια ανίσχυρη βούληση απέναντι σ΄αυτούς που τους στέλνουν στο θάνατο.

Τους ισχυρούς, δημιουργούς εθνικών προφάσεων και κατασκευασμένων αξιών, με την ξεκάθαρη, όμως, ταυτότητα και επιδίωξη.

Αυτούς που εμπνέουν τον θάνατο στους ανίσχυρους.

Στο Letters from Iwo Jima,
η απολαυστική τεχνική αρτιότητα της, υπερισχύει κάθε άλλης πτυχής της ταινίας, που βλέπετε, όμως, με μεγάλο ενδιαφέρον κι ένα διαρκή θαυμασμό για τον τρόπο και την λεπτότητα που επέλεξε ο δημιουργός της να καταπιαστεί, σαν συντηρητής παλιών ιστοριών, με ένα δύσκολο εγχείρημα.