Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΞΕΧΝΑΕΙ, ΕΠΕΙΔΗ ΠΡΩΤΑ ΞΕΧΝΑΕΙ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ (ΑΡΧΕΙΟ ATHENS24)

Κάποτε ισχυριζόμασταν ότι ο Ελληνικός λαός, φύσει συναισθηματικός, ενθουσιάζεται εύκολα και απογοητεύεται ακόμα ευκολότερα. Στις μέρες που διανύουμε, η παραπάνω συνθήκη φαίνεται να έχει επαναπροσδιοριστεί κάπως, αλλά μόνο ως προς το πρώτο σκέλος της. Έτσι, λοιπόν, ο Έλληνας πια ενθουσιάζεται δύσκολα, αλλά εξακολουθεί να απογοητεύεται εύκολα. Και αυτές οι διακυμάνσεις στην ιδιοσυγκρασία ενός λαού, που έμαθε να πορεύεται με πυξίδα το συναίσθημα και όχι τη λογική αποτυπώνονται ανάγλυφα στις θεαματικές δημοσκοπικές ανακατατάξεις που συντελούνται κατά καιρούς σε σύντομα χρονικά διαστήματα. Για τον Έλληνα, η αρχική προσδοκία, σύντομα δίνει τη θέση της σε μια στάση αναμονής που γίνεται αμηχανία, ανυπομονησία, απογοήτευση και έκρηξη με μια ταχύτητα, κακομαθημένου παιδιού, που σαστίζει τον ουδέτερο παρατηρητή. Την παραπάνω αλληλουχία διαδέχεται η ανάγκη για τη δημιουργία μιας νέας ελπίδας στη θέση της καταρρέουσας προηγούμενης, η οποία ενεχειρίζεται εκ νέου με μεσοαστική καχυποψία σε όποιον από τους δύο μονομάχους καταφέρει να την υπονοήσει πιο πειστικά. Έτσι, συνειδητά ή ασυνείδητα το παραπάνω αξίωμα γνωρίζουν πολύ καλά τα στελέχη της πρώην κυβερνώσας παράταξης που σήμερα εισηγούνται διαδικασίες εξπρές στην ανάδειξη του νέου προέδρου και την αλλαγή της σελίδας, με μηδενική μάλιστα συζήτηση για τα αίτια της εκλογικής πανωλεθρίας της 4ης Οκτωβρίου. Λένε, ότι, έτσι κι αλλιώς, κι αφού τα αίτια τα έχει ξεχάσει κι ο ίδιος ο ψηφοφόρος θα μπορούσαν πολύ εύκολα να το έχουν κάνει και οι ίδιοι. Άλλωστε ζούμε στη χώρα όπου ο προβληματισμός αποτελεί σε όλα τα επίπεδα την άμεση προτεραιότητα στις αποφυγές μας. Τελικά, όταν φτάσει και πάλι η ώρα όπου το ρεύμα θα παρασύρει όλους αυτούς που σήμερα γκρεμοτσακίζονται στις όχθες της εξουσίας, αβίαστα προς το δρόμο μιας νέας διακυβέρνησης, δεν θα κάνει και τίποτα να ισχυρισθούν ότι έχουν λάβει τα μηνύματα και είναι ωριμότεροι από το παρελθόν, ώστε να υποσχεθούν καλύτερες ημέρες, να ανανεωθούν σε στελεχιακό δυναμικό και να εφαρμόσουν τις ίδιες αδιέξοδες και κοντόθωρες πολιτικές, που θα τους ξαναφέρουν σύντομα στην αντιπολίτευση.