Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

ΞΑΝΘΟΝ ΠΙΕΣΤΡΟΝ-Ο ΔΙΑΣ ΠΑΝΤΡΕΨΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΗ!! ΠΡΟΙΚΑ ΤΑ ΤΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΡΙΑ ΔΩΡΑ ΕΚΠΛΗΞΗ!!

Η ΕΥΡΩΠΗ
Ο Δίας, μεταμορφωμένος σε ταύρο, άρπαξε την πανέμορφη Ευρώπη, θυγατέρα του βασιλιά Αγήνορα και την πήγε στην Κρήτη. Αφού έκανε τρία παιδιά μαζί της, την παρέδωσε μαζί μ’ αυτά στο βασιλιά της Κρήτης Αστερίωνα.


Ο ΔΙΑΣ ΠΑΝΤΡΕΨΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΗ!!
ΠΡΟΙΚΑ ΤΑ ΤΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΡΙΑ ΔΩΡΑ ΕΚΠΛΗΞΗ!!

Ακόμη μια ιστορία εγκατάλειψης γυναικός από το Δία ανασύρεται τούτες τις ημέρες στην επιφάνεια, από την πανέμορφη Κρήτη αυτή τη φορά. Η Ευρώπη, η απαστράφτουσα θυγατέρα του βασιλιά Αγήνορα και της σεμνής Τηλέφασσας, γυναίκα του Δία και μητέρα των παιδιών του, προσεφέρθη μαζί με τα τρία ανήλικα τέκνα τους, Μίνωα, Σαρπηδόνα και Ραδάμανθη απ’ τον “φιλεύσπλαχνο” πατέρα και σύζυγο Δία, στον βασιλιά της Κρήτης Αστερίωνα.
Κάθομαι στο γραφείο μου με το παράθυρο ανοιχτό. Έξω νυχτώνει και οι μυρωδιές της άνοιξης πεταρίζουν στα πεινασμένα μου ρουθούνια. Τα περιγράμματα των δέντρων εξαϋλώνονται σιγά σιγά μες στο σκοτάδι, η μέρα αλλοιθωρίζει και κλείνει αργά αργά τα μάτια της, τα νυχτοπούλια ξεχύνονται στο σκοτεινό τους γκέτο, μια σαύρα κρυφοκοιτάει τον κόσμο πριν βγει απ’ την τρύπα της κι ο Ευρυπίδης ανασκευάζει την κατηγορία ότι δεν έχω λογοτεχνικό ταλέντο.
Περιμένω την Ευρώπη στο γραφείο μου. Μου υποσχέθηκε να απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις, καθώς ήρθε στην Αθήνα για να δει τους γονείς της. Ενώ το ρεπορτάζ από την Κρήτη αναφέρει ότι: “Ο ευπροσήγορος βασιλιάς Αστερίωνας απεδέχθη κατόπιν σκληρών διαπραγματεύσεων με το Δία, την υιοθέτηση των τριών παιδιών του θεού και την αποκατάσταση της απροκαλύπτως εξαπατημένης Ευρώπης, διασφαλίζοντας την πλουσιοπάροχη προικοδότηση της γυναικός με τη γενναία προσφορά τριών ανεκτίμητων δώρων, ενός χάλκινου αδριάντα με το όνομα Ταλώ, πελώριου και τρομερού στην όψη, από κοσμου σχεδόν ζωντανού, ενός σκύλου που δεν του ξεφεύγει ποτέ η λεία του και ενός όπλου που βρίσκει πάντοτε το στόχο του”.
Ένα περιστέρι κοντοστάθηκε στην άκρη του παραθύρου μου κι έτρεξα να δω το μήνυμα που μετέφερε από τη βασίλισσα Ευρώπη προφανώς. Στα ποδαράκια του δεν υπήρχε τίποτα. «Αναπάντητη κλήση», σκέφτηκα. Μάλλον έρχεται. Σκαλίζω για λίγη ώρα τα χαρτιά μου, σημειώνω δυο τρεις ερωτήσεις που δεν πρέπει να ξεχάσω και ψάχνω στο αρχείο μου την κατηγορία «γούστα». Εκεί είχα τοποθετήσει την ιστορία της Ευρώπης που λίγα χρόνια πριν είχε απασχολήσει επιμόνως την κοινή γνώμη. Η είδηση πως η νεαρή κοπέλα το είχε σκάσει με έναν ταύρο άφησε παγερά αδιάφορους τους Αθηναίους, οι οποίοι άρχισαν να ασχολούνται με το θέμα μόνο όταν έμαθαν ότι ο ταύρος που εκείνη φώναζε Πίπη, ήταν ο Δίας, ο οποίος, σαν ερωτεύεται, επιδεικνύει μιαν ανεξήγητη ντροπαλότητα κι αδυνατώντας να παραμείνει ο εαυτός του, μεταμορφώνεται σε βροχή, σε σύννεφο, σε ταύρο, σε κριάρι, σε κάτι περισσότερο ερωτεύσιμο από τον ίδιο, όπως οι πράξεις του αφήνουν να εννοηθεί! Αυτό που είχε όμως αληθινή σημασία δεν ήταν οι ψίθυροι και τα κουτσομπολιά που κυκλοφορούσαν στα δημοσιογραφικά στέκια και στις βεγγέρες των αρίστων εκείνη την περίοδο αλλά μια ξεκάθαρη απάντηση στο δραματικό ερώτημα που κάθε σκεπτόμενος Αθηναίος όφειλε να θέσει στη συνείδησή του: «Γνώριζε άραγε η Ευρώπη τη θεϊκή υπόσταση του ζώου;;» Ανατρέχοντας στην έρευνα που έκανα τότε, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η Ευρώπη ήταν αδύνατο να υποψιαστεί ότι ο ταύρος που χάϊδευε σ’ εκείνη την παραλία και ύστερα ανέβηκε στη ράχη του για να τον πάει σα λάφυρο στον πατέρα της, ήταν ο Δίας. Κι αφού την απήγαγε με τη θέλησή της κατ’ εμέ και για όσες ώρες χρειάστηκαν μέχρι να διασχίσει ο κουρασμένος ταύρος, κολυμπώντας, τα παγωμένα νερά του Αιγαίου με την κλεμμένη ομορφιά στη ράχη του, ωσότου σωριαστεί θεϊκά, ξεθεωμένος, σε απόμερη αμμουδιά της Κρήτης για να αποκαλυφθεί ωσάν θεός πλέον μπροστά της, η Ευρώπη αισθανόταν την ανατριχιαστική βεβαιότητα πως ερωτεύθηκε έναν ταύρο και το έσκασε μαζί του!
«Πόσο καλά με ξέρεις!», μου είπε λίγες ώρες αργότερα όταν της είπα όλα αυτά.
Την είχα εντυπωσιάσει. Η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε και μένα. Είχε μια λάμψη μεσημεριάτικη στο πρόσωπό της και μια φρεσκάδα φρεσκοκομμένου γιασεμιού, τα μάτια της δε, καθρέφτιζαν μίση κι αγάπες σε μια πάλη ερωτική. Ητανε όμορφη κι ας είχε πατήσει αισίως τα εικοσιτέσσερα. Την ρώτησα για την επιθυμία της να διοργανωθούν αγώνες στους οποίους άντρες κα ταύροι θα μάχονται με έπαθλο τη ζωή τους και βιάστηκα να απαντήσω μόνος μου, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως η αδιάπτωτη προσπάθεια που κατέβαλε για την περάτωση τέτοιου είδους θεαμάτων ίσως και να κρύβει την αφετηρία μιας προσωπικής εκδίκησης, μιας ικανοποιήσεως που μόνο η ίδια μπορούσε να γευτεί, βλέποντας τις δύο όψεις της δυστυχίας της να αλληλοεξουδετερώνονται στην ίδια αρένα.
Εντυπωσιάστηκε.
«Κάνε μου έρωτα», μου είπε.
«Έχω σχέση», της απάντησα.
Και της έκανα.
«Θέλω να σου ζητήσω κάτι ακόμη», μου είπε στο τέλος.
«Ξέρω, να μη μάθει κανένας τίποτα», βιάστηκα να πω.
«’Οχι, να περιγράψεις σε χοντρές γραμμές πώς με έκανες να νιώσω απόψε»
«Λυπάμαι», της είπα «έχω μόνο 600 λέξεις χώρο στη διάθεσή μου. Το μόνο που μπορώ να σου υποσχεθώ είναι να γράψω ένα βιβλίο. Μια εισαγωγή στα προκαταρκτικά αυτής της νύχτας. Αλλά και αυτό σε πολύ χοντρές γραμμές!».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου