Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

ΞΑΝΘΟΝ ΠΙΕΣΤΡΟΝ-ΠΕΤΑΕΙ ΠΕΤΑΕΙ ΤΟ ΚΡΙΑΡΙ;

ΦΡΙΞΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗ

Ο Φρίξος και η Ελλη ήταν παιδιά του βασιλιά Αθάμαντα και της Θεάς Νεφέλης. Οταν ο Αθάμας παράτησε τη Νεφέλη για να παντρευτεί την Ινώ, τα παιδιά κινδύνεψαν από τις άσχημες προθέσεις της κακιάς μητριάς η οποία οργάνωσε διάφορες δολοπλοκίες προκειμένου να πείσει τον Αθάμαντα ότι τα δύο παιδιά έπρεπε να θυσιαστούν προκειμένου να επιστρέψει η καρποφορία στη γη. Η Νεφέλη έστειλε ένα χρυσόμαλλο κριάρι και τα παιδιά ανεβαίνοντας στη ράχη του πέταξαν μακριά από τον κίνδυνο. Η Ελλη, όμως, δεν άντεξε το μακρύ ταξίδι και έπεσε στα νερά των Δαρδανελίων. Ο Φρίξος έφτασε στην Κολχίδα, όπου παντρεύτηκε την κόρη του ήλιου, Χαλκιόπη. Ας δούμε όμως πώς κατέγραψε το γεγονός το «Ξανθόν Πίεστρον» εκείνων των ημερών.

ΠΕΤΑΕΙ, ΠΕΤΑΕΙ...ΤΟ ΚΡΙΑΡΙ;;

Οταν ανοίγουν τα αρχεία των Θεών για κάποιους είναι πολύ αργά. Κάποια γυναίκα θα παρατήθηκε στην τύχη της, κάποιο παιδί θα εγκαταλείφθηκε στη μοίρα του, κάποια αδικία θα βρήκε εξήγηση, κάποιο ανέκδοτο θα πάγωσε στα χείλη μας, καθώς αντιληφθήκαμε ότι «τραγωδία είναι το χιούμορ που γίνεται πραγματικότητα». Οταν ανοίγουν τα αρχεία των Θεών οι δημοσιογράφοι χωρίζονται σε ημέτερους και μη, σ’ αυτούς που εμπιστεύονται οι Θεοί και σ’ εκείνους που φοβούνται.
Θα αναρωτηθείτε. Υπάρχουν δημοσιογράφοι που φοβούνται οι Θεοί;. Η απάντηση είναι:Ναι. Υπάρχω. Γνωρίζω πολλά κι αυτό το ξέρουν κι εκείνοι. Η λωτόπιτα που μου έστειλε για τα γενέθλιά μου η Αθηνά οπωσδήποτε δε συμβαδίζει με την ευφυία της. Ο Δίας ξέρει ότι δεν μπορεί να με χτυπήσει με τους κεραυνούς του. Ενα κομματάκι από σίδερο, ένα μικρό έλασμα που μου έστειλε ένας θαυμαστής από μία ξένη χώρα μπορεί να με προφυλάξει από τους κεραυνούς.
Οταν λοιπόν ανοίγουν τα αρχεία τους οι Θεοί, εμπιστεύονται το περιεχόμενό τους σ’ εκείνους τους δημοσιογράφους που αποκαλούν το Δία πατέρα και τις εγκαταλελειμένες ερωμένες του πουτανάκια. Γι αυτό λοιπόν και εσείς όλοι αν θέλετε, αύριο αγοράστε τις εφημερίδες τους για να διαβάσετε την τραγική ιστορία του Φρίξου και της Ελλης, όπως ο Δίας θα ήθελε να ειπωθεί. Αν όμως βιάζεστε πολύ και επιμένετε στην αλήθεια, δεν έχετε παρά να διαβάσετε αυτό το άρθρο, χωρίς να σας απαντήσω εκ του παρόντος για το πώς γίνεται να έχω την ιστορία στα χέρια μου μία μέρα πριν από τους άλλους εγώ, ο μοναδικός που δεν έχει πρόσβαση στα αρχεία των Θεών .
Ο Αθάμας (δεν χρειάζεται να τον ξέρετε) ήταν γιος του Θεού των ανέμων, Αιόλου. Ηταν και βασιλιάς στη Θεσσαλία όταν μια Θεά με το όνομα Νεφέλη τον διάλεξε για άντρα της (ερωτεύτηκε το πηγούνι του. Λένε ότι με αυτό της έξυνε την πλάτη. Πώς γίνεται όλοι στην εποχή μας να έχουν θεληματικά πηγούνια και μόνο εγώ να είμαι στρογγυλοπρόσωπος;). Οταν εκείνος άρχισε τα “ μα και τα μου ” εκείνη του απάντησε «Αα!, δεν έχει τέτοια, το είπα; τελείωσε!» και μπροστά σ’ ένα τέτοιο επιχείρημα ο Αθάμας δεν κατάφερε να ορθώσει καμιά πειστική δικαιολογία. Εκαναν μαζί δύο υπέροχα παιδιά. Τον Φρίξο, τον «σγουρομάλλη μου» και την Ελλη, την «κόρη σου», όπως τους έλεγε η Νεφέλη.
Κάποτε ο Αθάμας εγκατέλειψε τη Νεφέλη για τα μάτια της κόρης του Κάδμου, Ινώς, την οποία έκανε δεύτερη γυναίκα του. Για την Ινώ έλεγαν ότι ανατράφηκε στο πατρικό σπίτι του Αθάμαντα από μικρό κορίτσι κι από πολύ μικροί οι δυό τους κλείνονταν σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο κι έκαναν «πραγματάκια». Από δω και πέρα όμως, όπως και στις περισότερες ιστορίες του καιρού μας, αρχίζουν οι πολλαπλές εκδοχές. Λένε ότι έγινε αυτό, μα λένε ότι έγινε και το άλλο. Ξέρω ότι έχετε εμπιστοσύνη στην κρίση μου, το ίδιο και ο διευθυντής πωλήσεων της εφημερίδας.
Λένε λοιπόν πως η Ινώ ήτανε κακιά μητριά για τα παιδιά και θέλησε να τα κάνει κακό, γι αυτό παρακίνησε τους δούλους της να ξεράνουν τους αγρούς (ο γεωπόνος του μέλλοντος θα μας πει πώς) για να προκληθεί αφορία της γης κι ότι ακόμα δωροδόκησε τους απεσταλμένους που είχαν σταλεί στους Δελφούς (γιατί δεν έπιασε κατευθείαν τους παπάδες;) να πούνε ότι το μαντείο διατάζει να θυσιαστούν τα παιδιά της Νεφέλης, προκειμένου να καρποφορήσει η γη ξανά. Ο Φρίξος προσφέρθηκε με τη θέλησή του να θυσιαστεί και η Ελλη δε δίστασε να τον ακολουθήσει στην επιλογή του. Ελα όμως που η θυσία ενός, ανοιχτόχρωμου παλαιότερα και χρυσόμαλλου πλέον, κριαριού ισούται με ανθρωποθυσία, σύμφωνα με τον νόμο(σε λίγο,θα καταργήσουν και τη θανατική φυλακή του Αδη). Εστειλε λοιπόν η Νεφέλη (οι αυριανές εφημερίδες θα πουν ο Δίας!!) ένα χρυσόμαλλο κριάρι προκειμένου να θυσιαστεί στη θέση των παιδιών της. Το κριάρι λοιπόν αποκάλυψε στα παιδιά, μιλώντας σε άπταιστα ελληνικά, τις κακές προθέσεις της μητριάς τους και μετά από ένα σύντομο συμβούλιο, κριάρι και παιδιά αποφάσισαν:
Α) πως ακόμα κι αν τη γλιτώσουν τώρα δε θα τη γλιτώσουν οπωσδήποτε στο μέλλου γιατί η Ινώ αποτελεί διαρκές έγκλημα για το οποίο δεν υπάρχει τρόπος παραγραφής του από τη ζωή των παιδιών
Β) καλύτερα θα ήταν να φύγουν μακριά και σ’ αυτό θα τους βοηθούσε το κριάρι που είχε μάθει, λένε οι πληροφορίεςμου από ένα πουλί, πριν από χρόνια, να πετάει!
Αφού έβαλε το κριάρι τα παιδιά στη ράχη του, πέταξε για τόπους μακρινούς για την ανατολική χώρα Κολχίδα, όπου εκεί θα ήταν κι οι τρεις τους ασφαλείς. Η Ελλη, όμως, έπεσε από τη ράχη του ζώου στα νερά των στενών (η μάνα της δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα γι αυτό, αν ήταν ο Φρίξος θα γινόταν φάλαινα που θα απλωνόταν σα μαλακό στρώμα στο σημείο,πτώσεως του σγουρομάλλη).
Από τότε, εκείνη η περιοχή των Δαρδανελίων ονομάστηκε Ελλήσποντος, ενώ θα ήταν προτιμότερο να ονομαστεί Ελλή-φονος! Ο Φρίξος σαν έφτασε στην Κολχίδα θυσίασε, το άτυχο κριάρι που μέχρι την τελευταία του στιγμή φώναζε (ΕΤ go home!) και η θυσία έγινε στο όνομα του φύξιου Δία (άνοιξε και θυγατρικές τώρα!) προστάτη των δραπετών (μόνο όσοι πάσχουν από προστάτη δεν έχουν στις μέρες μας κάποιο θεό προστάτη!). Μετά παντρεύτηκε τη Χαλκιόπη, την κόρη του Ηλιου (πιστεύω πως είναι η Νεφέλη μεταμορφωμένη!) και πήγανε κρουαζιέρα στον Ελλήφονο!
Λϊγα λόγια ακόμη για το χρυσόμαλλο κριάρι. Παλαιότερα ο Ποσειδώνας, όπως όλοι γνωρίζουμε, μεταμορφωμένος σε άλογο, ζευγάρωσε με μια γυναίκα έτοιμη για όλα και γεννήθηκε ο Πήγασος. Στην περίπτωσή μας ο Ποσειδώνας μεταμορφώθηκε σε κριάρι, ζευγαρώνοντας με μια άλλη γυναίκα (αν υπάρχει ΑΛΛΗ γυναίκα) και γεννήθηκε το χρυσόμαλλο κριάρι. Δε θα το σχολιάσω. Στο στάβλο του ο καθένας κάνει ότι θέλει.
Ωστόσο, θα ήθελα να πληροφορήσω τις ανήσυχες κυρίες της πόλεώς μας ότι το κακόμοιρο ξεδοντιασμένο μουλάρι που κυκλοφορεί μονάχο του τις τελευταίες ημέρες στο κέντρο της Αθήνας, δεν είναι ο Ποσειδώνας!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου