Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

ΛΙΜΠΙΝΤΟ



Πέφτει καμιά φορά το μάτι μου σε κάποια από τα αθλητικά φόρουμ που φιλοξενούν απόψεις οπαδών για την τρέχουσα αθλητική επικαιρότητα.

Διαπιστώνω με λύπη, ότι αυτό το βήμα , ελευθερίας, δημοκρατίας και διαλόγου, που θα έπρεπε να ήταν αυτή η φόρμουλα ιδιωτικής έκφρασης που προσφέρει η ηλεκτρονική δημοσιογραφία σπαταλιέται βάναυσα στην ανταλλαγή ύβρεων, πειραγμάτων και σχολίων εφηβικού επιπέδου. Σχεδόν κάθε αναφορά είναι δηλητηριώδης, γεμάτη μίσος και κρύβει πάντα ένα σεξουαλικό απωθημένο, που υπονοεί πόσο ο ένας υπερτερεί του άλλου σε ανδρισμό, με βάση πάντα τις επιτυχίες των ομάδων που υποστηρίζουν.

Δεν αργείς και πολύ να καταλάβεις ότι ο μέσος οπαδός ακόμα και σήμερα μιλάει και εκφράζεται με λόγο συνθηματικό, έχοντας ρυθμίσει την ισχύ της ομάδας του με την προσωπική του λίμπιντο. Και κάθε επιθετική αναφορά κρύβει την βαθύτατη επιθυμία του να “απαυτώσει” τον αντίπαλό του, μαζί με τη μάνα, και την αδελφή του, ως την υπέρτατη μορφή επικράτησης. Ίσως συμβαίνει επειδή κάνουμε έρωτα τόσο συχνά, όσο δηλώνουμε στις έρευνες που μας αναδεικνύουν στην κορυφή της λίστας με τους πιο ενεργούς ερωτικά άνδρες του κόσμου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου