Τον πήρες νύχτα, απ τον δρόμο, λασπωμένο
μού πες πως ήταν παιδικό σου απωθημένο
παιδιά δε ήθελες μονάχα ένα σκυλάκι
όχι αυτό σε μένα ρε Κατερινάκι
Στη διαχωριστική του λίπους και της σόγιας
εσύ φιλόζωη μωρό μου κι εγώ μπόγιας
ξέρω, θα γίνουμε, ξανά, στο τέλος μύλος
δεν είναι μέσα στην κουλτούρα μου ο σκύλος
Να με κερδίσει προσπαθεί δίχως ελπίδα
κάνει προσπάθειες μα κάνω πως δεν είδα
σαν κατουράει του αντιπάλου τη σελίδα
στην χθεσινή αθλητική εφημερίδα
Στη διαχωριστική του λίπους και της σόγιας
εσύ φιλόζωη μωρό μου κι εγώ μπόγιας
ξέρω, θα γίνουμε, ξανά, στο τέλος μύλος
δεν είναι μέσα στην κουλτούρα μου ο σκύλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου