ΤΡΕΞΕ

Τρέξε, μοιράζει περίσσευμα απόψε η αγάπη
πάρε και μία γωνία αν θέλεις για μένα
κι αν χορτασμένη σε βρίσκει ο σεφ πες «σπολλάτη»
κράτα καβάντζα γιατί θά ρθουν χρόνια σφιγμένα

Όσα σου δίνει ο καιρός τα χρωστούσε σε άλλον
δέξου τα κι ας μην τα αξίζεις, χωρίς απορία
είσαι αλμυρή αντανάκλαση ήπιων υφάλων
κι ένα δοξάρι απ του σύμπαντος την αρμονία

Πόσα σου κρύβω αν ήξερες θα μ αγαπούσες
για τους αδίστακτους σκλάβους που πνίγω βαθιά μου
άγριο δικτάτορα μ είπες, κρυφά το εννοούσες
κλίβανος για ομοιώματα μοιάζει η καρδιά μου

Σώπασε, αγάπη μου, κλαίνε πουλιά σιτεμένα
πάνω στα σύρματα κόβουν στα δυο το σπυρί
και μεις ζητάμε το πέρα από «σένα και μένα»
και μελλονύμφων σουίτα σε μια φυλακή