Το μαγιάτικό σου φρύδι
είναι λίγο πιο ψηλό
σαν αψίδα που ανοίγει
δρόμους δίχως γυρισμό
στη ματιά η περισπωμένη
δεν έχει καταργηθεί
κι όταν πέφτει θυμωμένη
κάποιος τρέχει να κρυφτεί
τρέξε, φύγε, να γνωρίσεις
τη ζωή που σου έκρυψαν
για να την αναγνωρίσεις
κάνε όσα σου έλειψαν
τρέξε, φύγε, να γνωρίσεις
όσα δεν προσπάθησες
κι όταν τα κατανοήσεις
γύρνα σ όσα τσάκισες
Το πηγάδι της φωνής σου
αναβλύζει ξιπασιά
βρήκες το άστρο της αυγής σου
και διαλέγεις μοναξιά
παχυλές ζωές ταιριάζουν
σε λιπόσαρκα μυαλά
επιφάνειες σου τάζουν
καθρεφτίσματα λειψά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου