Μου μαθες να σπέρνω απαντήσεις
και την άνοιξη π ανθίζουν οι ερωτήσεις
να κρατώ μικρό καλάθι, να μαζεύω από τα λάθη
τους καρπούς και τις αναζητήσεις
"ό,τι πίστεψες" μου λες "ν αμφισβητήσεις
Μού μαθες να βλέπω στο μυαλό μου
πως ανήκει και σ άλλους το δικό μου
κι ότι όλα είναι ένα, από πείσμα χωρισμένα
κι εξαρτάται κι απ τους γλάρους το καλό μου
"Στο κενό βρήκα που λες το δάσκαλό μου"
Μού δωσες αλχημιστή το θεμέλιο λίθο σου
Και από αρχιληστή μ έβαλες στο μύθο σου
Πώς να φτιάχνω από χρυσό, ξύλο, σίδερο, πηλό
Κι από αιώνια ζωή, πώς να φτιάχνω μια στιγμή
Ο αντίπαλος του Ανθρώπου
είναι η έλλειψη αντιπάλου
ικανού και πιο μεγάλου
απ τα όρια του πρώτου….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου