Κάποτε φυσάει ένας αέρας
πριν την τελευταία συναυλία
του παλιού εκείνου συγκροτήματος
πέφτει το μικρόφωνο σαν κέρας
και η παρτιτούρα σαν Λυδία
λίθος στα θεμέλια του αισθήματος
Σαν το τραγούδι στη γωνία
πριν να τελειώσει η συναυλία
η τελευταία επιθυμία
για το θλιμμένο ακροατή
σαν το τραγούδι στη γωνία
πριν να τελειώσει η συναυλία
μια τελευταία επιθυμία
είναι ολόκληρη η ζωή
Παίρνει την κιθάρα του ο ένας
έχουνε περάσει τόσα χρόνια
ξέχασε τα λόγια μα δεν νοιάζεται
έχουν μεγαλώσει οι θεατές του
όμως βάλαν πίσω τα ρολόγια
δεν πιστεύει ότι δοκιμάζεται
Πιάνει το μικρόφωνο από κάτω
τους ρωτάει άμα τον θυμούνται
μα εκείνοι κρίμα αιφνιδιάζονται
μόλις τους θυμίσει ένα τραγούδι
βλέπει μες στα μάτια που ξεχνιούνται
πως κι εκείνοι λίγο τον χρειάζονται
Σαν το τραγούδι στη γωνία
πριν να τελειώσει η συναυλία
η τελευταία επιθυμία
για το θλιμμένο ακροατή
σαν το τραγούδι στη γωνία
πριν να τελειώσει η συναυλία
μια τελευταία επιθυμία
είναι ολόκληρη η ζωή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου