Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

"ΕΛΛΗΝΑΡΑ" ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ, ΕΛΛΗΝΑΣ ΓΙΝΕΣΑΙ



“Ελληνάρα” σε κάνουν: πρωτανοίγοντας τα μάτια σου σ ένα περιβάλλον όπου τα σύμβολα της εθνικής πατριδοφροσύνης υπερισχύουν των υποχρεώσεων της ουσιαστικής φιλοπατρίας.
Βλέποντας τους γονείς σου να εγείρουν την ελληνική σημαία σε κάθε εθνική εορτή να τραγουδούν τον εθνικό ύμνο με συγκίνηση και παράλληλα να φοροκλέπτουν και να ξεγελούν το κράτος, γαλουχώντας σε με παρόμοιες αξίες.
Μαθαίνοντας να αντιλαμβάνεσαι τη ζωή με επίκεντρο εσένα και όλους τους υπόλοιπους, σε ρόλους περιφερειακών συμπληρωμάτων, σ ένα παιχνίδι που στήθηκε αποκλειστικά για την αφεντιά σου. Μαθαίνοντας πως ακόμα κι αν δεν προσπαθήσεις αρκετά προκειμένου να επιβιώσεις, κάποιος άλλος θα καταβάλλει διπλή προσπάθεια για να καλύψει το δικό σου παραγωγικό κενό, αυτό που δημιουργεί η νωθρότητά και η τεμπελιά σου. Ζώντας ως πολιτιστικός εισοδηματίας, που έχει μάθει να μαζεύει σε καιρούς κρίσεων τα ενοίκια μιας πολιτιστικής κληρονομιάς, που δικαιωματικά του ανήκει, άσχετα αν κάποιοι ξένοι την πήραν, την μελέτησαν, την προέκτειναν και την μετουσίωσαν σε σύγχρονο τρόπο σκέψης. Ενθυμούμενος την ελληνική πολιτιστική παράδοση, κάθε φορά που αμφισβητείται το κληρονομικό σου δικαίωμα σ αυτήν, κι απωθώντας παράλληλα στο συλλογικό ασυνείδητο οποιαδήποτε ικανότητα λογικής σκέψης μετουσιώνει την ανθρώπινη μοίρα σε ενιαία και αδιάσπαστη οντότητα. Επενδύοντας συναισθηματικά σε άλλους, εξουσιοδοτώντας τους εν ολίγοις για να δημιουργήσουν τις χαρές και τις λύπες της δικής σου ζωής. Εξεγειρόμενος κάθε φορά που κάποιος ανόητος ξένος ή συνέλληνάς σου προσβάλει κάποιο εθνικό σύμβολο, δίνοντάς σου έτσι το εφαλτήριο να ασκήσεις με μηδενιστικό τρόπο την αγαπημένη σου γενικευτική σαθρολογία. Αναγάγοντας τα δευτερεύοντα σε πρωτεύοντα και τα στερεότυπα σε ιδεολογική παντιέρα. Εξοστρακίζοντας τα συναισθήματα που εκπηγάζουν από το προσωπικό σου αδιέξοδο προς οτιδήποτε ξένο, διαφορετικό, ασυνήθιστο.
Κι άλλα πολλά που δεν μας παίρνει η ώρα να αναφέρουμε.

Έλληνας γίνεσαι: Διαχωρίζοντας το ουσιώδες από το επουσιώδες και τους αρχαίους ‘Έλληνες σε δύο κατηγορίες ανθρώπων. Τους φωτισμένους και τους στενόμυαλους. Εκείνους που παρήγαγαν πρωτότυπη σκέψη και γέννησαν φιλοσοφία, τέχνη και επιστήμη και τους άλλους που τους δυνάστευσαν, τους δίκασαν, τους εξοστράκισαν, τους θανάτωσαν. Αποδεχόμενος επί της ουσίας ως πολιτιστική κληρονομιά και τις δύο αυτές πραγματικότητες. Και διατηρώντας πάντα μια επιφύλαξη σχετικά με το πια από τις δύο σε αντιπροσωπεύει πραγματικά περισσότερο.
Αποδεχόμενος την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά ως παγκόσμιο πολιτιστικό θησαυρό που δε χωράει σε ιδιοκτησίες και δεν επιδέχεται μικρόψυχων και στενόθωρων πλαισίων. Μελετώντας διαρκώς, φιλοσοφώντας, πολεμώντας με επιχειρήματα τις δυνάμεις που διαχωρίζουν τους ανθρώπους σε διαφορετικά φυλετικά επίπεδα. Κατανοώντας την αρχαία ελληνική γραμματεία, ώστε να γίνεις πιο δημιουργικός, παραγωγικός, δίκαιος και χρήσιμος για το σήμερα. Έλληνας γίνεσαι επειδή το επιλέγεις και αποδέχεσαι το ιδεολογικό περίγραμμα αυτού του χαρακτηρισμού προσπαθώντας να υπερνικήσεις όλα τα ελαττώματα που διαχρονικά παρουσιάζει η φυλή σου. Έλληνας, όπως και Αλβανός, Ρουμάνος, Γερμάνος, Βρετανός ή Γάλλος γίνεσαι από ευθύνη κι όχι από ευθυνοφοβία. Από την επιλογή σου να εργαστείς σκληρά για το παρόν και το μέλλον του ιστορικού χώρου που σου έτυχε να ζήσεις, κι όχι να πορεύεσαι παρασιτικά και αναπαραγωγικά σε οικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο. Έλληνας γίνεσαι όταν, εκτός άλλων, αποδέχεσαι πως μεταξύ της κλασικής αρχαιότητας των ελληνιστικών χρόνων και της σύγχρονης εποχής απλώθηκε ένα σμάρι αιώνων που κατάφερε να εξασθενίσει τη λογική σκέψη και να αναγάγει τη συναισθηματική προσέγγιση των πραγμάτων σε πρακτική που μας ακολουθεί μέχρι σήμερα.
Έλληνας γίνεσαι, τελικά, όταν επιτρέπεις στους ξένους να αισθάνονται περηφάνια για την δική τους πολιτιστική κληρονομιά. Αλλά κυρίως, Έλληνας γίνεσαι τη στιγμή που τους αναγνωρίζεις το δικαίωμα να μοιράζονται επί ίσοις όροις τη δική σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου