Κάποτε ήταν οι ΗΠΑ που αποφάσιζαν σχετικά με το ποιοι Έλληνες πολιτικοί θεωρούνταν αποδεκτοί από το σύστημα για να κυβερνήσουν την Ελλάδα. Σήμερα φαίνεται πως οι αγορές έχουν αντικαταστήσει τη υπερδύναμη, την ώρα που οι εγχώριες πολιτικές δυνάμεις, ως άλλοτε, μοιάζουν σε μεγάλο βαθμό να έχουν αποδεκτεί μοιρολατρικά τον ρόλο κομπάρσου που τους απομένει.
Χαρακτηριστική είναι άλλωστε η χθεσινή δήλωση του προέδρου του ΛΑΟΣ, Γιώργου Καρατζαφέρη, που ανέφερε ότι χρειάζεται αλλαγή πολιτικής και αλλαγή κυβέρνησης, καθώς οι αγορές ζύγισαν και μέτρησαν την κυβέρνηση Παπανδρέου και την βρίσκουν ελλιπή. Με άλλα λόγια ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, επιχειρεί σήμερα μ ένα λιγάκι χοντροκομμένο τρόπο, να μας προετοιμάσει για τα “αυτονόητα” της επόμενης δεκαετίας, τη νέα πολιτική ορθότητα που θα ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις κατά το δοκούν, ώστε να εξασφαλίζει την συνεπή επιστροφή των δανεικών στους μεγάλους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς.
Αυτή θα είναι η νέα πραγματικότητα που θα κληθούμε να αποδεχτούμε ως ρεαλιστική και μοναδική, ενώ οποιαδήποτε εναλλακτική πρόταση θα φαντάζει ουτοπική και συναισθηματική.
Το σύνολο των μετεξελίξεων της καπιταλιστικής λογικής, θα μοιάζει ως ο μόνος εφικτός κόσμος και το δόγμα τα “κέρδη πάνω από τους ανθρώπους” ως η μόνη ρεαλιστική θρησκεία που εκπορεύεται αποδεδειγμένα από ένα θεό.
Αυτό που με ανησυχεί όμως περισσότερο απ όλα είναι ότι οι υπέρμαχοι της πλήρους και τελείας φιλελευθεροποίησης της αγοράς δεν προσμετρούν στα επακόλουθα του ορθολογικού σκουπίσματος κάθε εργασιακού δικαιώματος, τα χαρακτηριστικά ενός μέλλοντος που θα φαντάζει αφόρητο για κάθε άνθρωπο που θα αναζητά από τη ζωή κάτι περισσότερο από την παραγωγή και κατανάλωση προϊόντων.
Ακόμη κι αν οι φιλελεύθερες λύσεις μοιάζουν σήμερα να πείθουν περισσότερο τους καταποντισμένους πολίτες έναντι της παραδοσιακής μαρξιστικής φόρμουλας, η οποία αδυνατεί να προτείνει εναλλακτικό μοντέλο διακυβέρνησης, η μάχη μεταξύ του καπιταλιστικού κόσμου και του κόσμου των ιδεών θα συνεχίσει να υφίσταται αέναα, παράγοντας νέα ιδεολογικά αποθέματα για την οικοδόμηση ενός κόσμου απελευθερωμένου από τα δεσμά του χρηματοπιστωτικού κυνισμού, του οικονομισμού και της γραφειοκρατίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου