Θυμάστε μια πατρίδα που λεγότανε Ελλάδα;

Μόνο ως εμπαιγμός ενός ολόκληρου λαού, που διδάσκει ήθος και αξιοπρέπεια με τη στάση του περιμένοντας καρτερικά από το πρωί της Πέμπτης για να πληροφορηθεί την απόφαση που θα σημαδέψει της τύχες της ομάδας τους από μια επιτροπή ασχέτων με το ποδόσφαιρο, μπορεί να χαρακτηριστεί η στάση των ιθυνόντων της ΕΠΟ απέναντι στους φιλάθλους του Ηρακλή.
Ιδιαίτερα γι αυτούς τους 1.000 περίπου που ταξίδεψαν όλο το βράδυ για να βρεθούν στο πλευρό της ομάδας τους στα κέντρα αποφάσεων της Αθήνας και αντιμετώπισαν από το πρωϊ πλήθος προκλήσεων και ταλαιπωριών, η έννοια πατρίδα θα είναι εντελώς διαφορετική από αύριο το πρωϊ.
Είτε δικαιωθεί ο Ηρακλής είτε όχι. Όπως έχουν τα πράγματα αυτή τη στιγμή ο "γηραιός" έχει καταθέσει έναν υπερπλήρη φάκελο, τον οποίο άλλωστε παρουσίασε και εχθές στην κοινή γνώμη.Κι όμως αυτό δε φαίνεται να είναι αρκετό. Παράλληλα η τεράστια προσπάθεια που καταβάλλει ένας ολόκληρος λαός για να ακουστεί η φωνή του συντρίβεται κυριολεκτικά σ ένα σύστημα εξουσίας και μέσων ενημέρωσης που φορά ωτασπίδες και που δεν σέβεται οτιδήποτε δεν προκαλεί θόρυβο και βία.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο Ηρακλής διαθέτει και τη δύναμη και τη θέληση που απαιτείται για να πληγώσει αυτόν τον αφιλόξενο για τους μη προνομιούχους τόπο.
Σ αυτή την ομάδα πλέον κανείς δεν τρέφει αυταπάτες. Θα σε σεβαστούν μόνο αν σε φοβηθούν και δεν πρόκειται να σε φοβηθούν ποτέ εξαιτίας των υψηλών ιδανικών που πρεσβεύεις.Πρόκειται για μια προσπάθεια που ξεπερνάει κατά πολύ το ποδόσφαιρο κι όποιος δεν έχει αντιληφθεί το τι ακριβώς διακυβέευται αυτή τη στιγμή με την περιπέτεια της ομάδα της Θεσσαλονίκης, σύντομα θα βιώσει τον ίδιο πόνο στο πετσί του.
Εδώ και μήνες οι κυβερνώντες έχουν πάρει μια σκούπα και σαρώνουν τα πάντα. Όσο βλέπουν ότι τα σκληρά και επώδυνα μέτρα περνάνε σχεδόν αναίμακτα στην κοινωνία, τόσο περισσότερο τα συνεχίζουν. Η επιβολή τέτοιων προγραμμάτων λιτότητας, τέτοιων «σκληρών» αποφάσεων είναι εθιστική για τους ανθρώπους της εξουσίας από την εποχή ακόμα των τυρράνων. Άλλωστε στην ιστορία τα μεγαλύτερα εγκλήματα έγιναν για κάποιο «καλό» ή «εθνικό» σκοπό. Όπως άλλωστε και οι πιο ριζοσπαστικές και ανατρεπτικές κινήσεις ξεκίνησαν μετά από κάποια μεγάλη αδικία.