Ένα ακόμα αντίο
ένα ακόμα “μείνε εδώ”
που πέθανε στο κρύο
χάλασε το ηχείο
ένα ακόμα σ’ αγαπώ
που ακούστηκε αστείο
Σιωπηλά, δεμένοι
με μια κόκκινη κλωστή
πιο μεγενθυμένη
εραστές μα ξένοι
στης αγάπης την αυγή
τόσο νυχτωμένοι
Δεν έχει γυρισμό
γιατί σε αγαπώ
βαθιά σου όταν βουτάω
δεν ξέρω πώς να βγω
δεν έχει γυρισμό
Φίλα με στα μάτια
όπως φιλάει ο βοριάς
μπρος στα σκαλοπάτια
μαζεψ ‘ τα κομμάτια
δεν είσαι τ όνειρο καμιάς
τύχης η πραμάτεια
Μύρισε το χώμα
του ξημερώματος πνοή
άγγιξε το σώμα
μη μιλάς ακόμα
το τελευταίο μας φιλί
έχει μαύρο χρώμα
Δεν έχει γυρισμό
γιατί σε αγαπώ
βαθιά σου όταν βουτάω
δεν ξέρω πώς να βγω
δεν έχει γυρισμό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου