Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

ΚΑΜΠΙΑ

Αυτό που η κάμπια ονομάζει τέλος
η παροιμία τό πε πεταλούδα
κι αν βρίσκει στόχο του τυφλού το βέλος
της Βερενίκης φταίει πάντα η πλεξούδα

οι μαύρες τρύπες καταπίνουν μέλλον
και φτύνουνε κουκούτσια αστερισμών
βαθιά στο κύτταρο εξηγείται ο «ανατέλλων»
σαν κυλιόμενο στο άπειρο παρών

παλιά αγαπημένα φολκ τραγούδια
που επιστρέφεται απ του σύμπαντος το αμόκ
στις διασκευές σας κάποιοι κρέμασαν κουδούνια
και στο αίσθημά σας ένα ύποπτο Μπαρόκ

Νους ασθενής εν σώματι ασθενή
νους ποιητής, ενώ σώματι αδρανή
ζούμε θαρρείς, ζωές άλλων, διασκευή
μιας εποχής που από βρέφος νοσταλγεί

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου