ΑΘΩΟΤΗΤΑ

Ο χτύπος που έχασε η ζωή σου έγινε ηλιοβασίλεμα
που δεν αντέχει η ψυχή σου να αντικρίζει ήρεμα
η στάλα που έσταξε η λαμπάδα στο χέρι σου μαγιάτικα
είναι του χρόνου η χαραμάδα που υφαίνει αποκριάτικα

Να αγαπάμε τα παιδιά, και όταν γίνονται μεγάλοι
η αθωότητα γερνά, όταν δεν βλέπει αγάπη άλλη!!!!

Η νότα που έχασε η φωνή σου έγινε αστροφάναρο
που ρίχνει φως στην εκδρομή σου και λήθαργο στο θάλαμο
το δάκρυ που χασες μια νύχτα, υμένας ανοιξιάτικος
της παρθενίας σου τα φύκια, σελέμης αυγουστιάτικος

Να αγαπάμε τα παιδιά, και όταν γίνονται μεγάλοι
η αθωότητα γερνά, όταν δεν βλέπει αγάπη άλλη!!!!