ΜΕΣΑΙΟΙ

Τυχαία φέρνει ο άνεμος τις στάχτες του Βεζούβιου στα πνευμόνια μας
ξεράθηκε η ατμόσφαιρα, τα όνειρα του εφήβου γίναν πόστερ
δανείζονται οι παππούδες μας ξυράφια και αφρούς απ τα εγγόνια μας
σκαλίζουν τα προπύλαια νεκροί που θέλουν ένταξη στο ρόστερ

Στα βάθη των κατοικιών μουγκρίζει το ηφαίστειο της λύπης
κι η λάβα των νεκρών πουλιών σβολιάζει στον ηλιόλουστο χειμώνα
το βλέμμα των εφήβων ναυτικών πέφτει ανέστιο και θύτης
οκτώ γδαρμένα χρόνια, ομαδόν, μοιάζουν ολόκληρος αιώνας

Θα βρούμε και θα βρείτε, μεσαίοι το μπελά σας
τα ίδια μούτρα φτιάξατε με τα αφεντικά σας

Απόδραση απ το στρόγγυλο παρόν με μια στραβή λεπίδα
κοράκιασε το στόμα του απόντα να χαζογελά
χωρούνε εκατομμύρια στου Φουκώ την εκκρεμή νησίδα
αφήνουνε φαλάκρα οι φαλακροί και οι σπανοί μαλλιά

Μοντέρνα ντύνονται παλιοί καιροί με πρόσχαρους στυλίστες
ανοίξανε νεκροί λογαριασμοί, ξεχύθηκαν αράχνες
διασπάστηκε η άγια διαδοχή νοθεύτηκαν οι λίστες
μακάρι να σουν λίγο πιο παχύς κι ένα κοπάδι νά χες


θα βρούμε και θα βρείτε, μεσαίοι το μπελά σας
τα ίδια μούτρα φτιάξατε με τα αφεντικά σας