Έχει χρόνια που ψάχνω στο σταθμό
ένα τρένο να φύγω
να με χάσουν αυτοί που αγαπώ
να με μάθουνε λίγο
Έχει χρόνια που ψάχνω το σκαρί
που θα με ταξιδέψει
σ’ ένα απόμακρο άγνωστο νησί
ξεχασμένο σα σκέψη
Πατέρα γιατί βιάζεσαι
να φύγουμε απ’ το σπίτι
δεν πρόσεξες των φίλων σου
τα σπίτια πώς νεκρώνουν;
πατέρα γιατί βιάζεσαι
να φύγουμε απ’ το σπίτι
αφού κι εδώ τα ψέματα
σιγά σιγά τελειώνουν
Έχει χρόνια που ψάχνω μια ρωγμή
να γκρεμίσω τα πάντα
μα φοβάμαι γιατί είναι σκληρή
η μοναξιά μου σα χάντρα
Έχει χρόνια που ψάχνω το παιδί
που μου πήρε ο χρόνος
παιδομάζωμα άγριο η ζωή
κι ο καθένας μας μόνος
Πατέρα γιατί βιάζεσαι
να φύγουμε απ’ το σπίτι
δεν πρόσεξες των φίλων σου
τα σπίτια πώς νεκρώνουν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου