Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

ΤΟ ΣΠΙΤΙ

Έχει χρόνια που ψάχνω στο σταθμό
ένα τρένο να φύγω
να με χάσουν αυτοί που αγαπώ
να με μάθουνε λίγο

Έχει χρόνια που ψάχνω το σκαρί
που θα με ταξιδέψει
σ’ ένα απόμακρο άγνωστο νησί
ξεχασμένο σα σκέψη

Πατέρα γιατί βιάζεσαι
να φύγουμε απ’ το σπίτι
δεν πρόσεξες των φίλων σου
τα σπίτια πώς νεκρώνουν;
πατέρα γιατί βιάζεσαι
να φύγουμε απ’ το σπίτι
αφού κι εδώ τα ψέματα
σιγά σιγά τελειώνουν

Έχει χρόνια που ψάχνω μια ρωγμή
να γκρεμίσω τα πάντα
μα φοβάμαι γιατί είναι σκληρή
η μοναξιά μου σα χάντρα

Έχει χρόνια που ψάχνω το παιδί
που μου πήρε ο χρόνος
παιδομάζωμα άγριο η ζωή
κι ο καθένας μας μόνος

Πατέρα γιατί βιάζεσαι
να φύγουμε απ’ το σπίτι
δεν πρόσεξες των φίλων σου
τα σπίτια πώς νεκρώνουν;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου