Στη νεροτριβή να πλύνεις τα προικιά σου
άλλαξε η ζωή μα όχι κι η δικιά σου
πόθος ορεινός τα στήθια σου γεμίζει
και αλλοτινός αέρας σε δροσίζει
στη νεροτριβή, καρδιά μου προκομμένη
πλένεις το χαλί που η μάνα σου υφαίνει
στο άγριο νερό που τρέχει χειμαρρίσιο
στο πλατάνι ζει, το τέρας το βουνίσιο
στη νεροτριβή, παρέα με νεράιδες
ρόζοι τρυφεροί, θλιμμένες μαντινάδες
το τραγουδιστό κελάρυσμα μιμήσου
στη μαρμαρυγή και στ όνειρο ξεντύσου
στη νεροτριβή, στην άσημη δριστέλλα
ξύλινη φωνή θεριεύει α καπέλα
λένε οι στροφές πως κούρασες τα χέρια
σε άδικες βρωμιές που βγαίνουν με μαχαίρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου