ΕΠΙΛΟΧΕΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Χθες ονειρεύτηκα ξανά
την πρώτη μέρα του θανάτου μου
σε μια θλιμμένη αγκαλιά
μελαγχολία επιλόχεια
της μάνας μου η σκοτεινιά
μέσα απ τον λώρο τον ομφάλιο
έγινε βάρκα με πανιά
για τα ταξίδια μου τα υπόγεια

ζωή είναι ο θάνατος που περισσεύει
από άκρες που ο καιρός δεν στρογγυλεύει
είναι του άγριου ξυλουργού το ροκανίδι
ζωή είναι ο θάνατος που αφήνει ένα ταξίδι


διπλές σκοπιές, μαίες γιατροί
μ άγγιξε η ζωή στον ύπνο μου
φανταστικοί βομβαρδισμοί
τα παλαμάκια του πατέρα μου
το οξυγόνο είναι πληγή
που μας σκουριάζει σαν τα σίδερα
του χρονομέτρη η αρχή
του δρόμου που μετρά αντίστροφα

ζωή είναι ο θάνατος που περισσεύει
από άκρες που ο καιρός δεν στρογγυλεύει
είναι του άγριου ξυλουργού το ροκανίδι
ζωή είναι ο θάνατος που αφήνει ένα ταξίδι

Μοιάζει πολύ ο ουρανός
με τη μικρή θερμοκοιτίδα μου
μπήκε στις ράγες ο συρμός
καλό κουρδίσαν την πυξίδα μου
και ψάχνω να προσδιοριστώ
με παραδοσιακές ταυτότητες
και σκοπιμότητες ρετρό
όλο σκουριά κι αβεβαιότητες

ζωή είναι ο θάνατος που περισσεύει
από άκρες που ο καιρός δεν στρογγυλεύει
είναι του άγριου ξυλουργού το ροκανίδι
ζωή είναι ο θάνατος που αφήνει ένα ταξίδι