Εσύ δε ξέρεις τι σου βρίσκω
και τι απάνω σου μου αρέσει
ο τρόπος που κρατάς το δίσκο
έχει με όλα ετούτα σχέση
μ αρέσει δίχως να με βλέπεις
απ τη γωνιά να σε κοιτάζω
στην αλεπότρυπα που μπαίνεις
σαν κυνηγός να σε αρπάζω
Μια πετριά πα στο κεφάλι
άνοιξε ο πόλεμος και φέρνει
αργεί ο φρόνιμος να σφάλει
μα όταν σφάλει κακά σπέρνει
αυτή η πλημμύρα στα μαλλιά σου
είναι το μαύρο που με φτιάχνει
μα η ξανθομάλλα η ματιά σου
με ζημιώνει σαν με ψάχνει
πρώτα ανταμώσανε οι φωνές μας
κι άνοιξαν δρόμους των σωμάτων
πατούν οι αδέσποτες ψυχές μας
για να ενωθούν επί πτωμάτων
Μια πετριά πα στο κεφάλι
άνοιξε ο πόλεμος και φέρνει
αργεί ο φρόνιμος να σφάλει
μα όταν σφάλει κακά σπέρνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου