Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Κάνε θόρυβο!


Σ αυτή τη χώρα βρίσκεις το δίκιο σου μονάχα παράγοντας θόρυβο. Λίγο οι ασθμαίνοντες ρυθμοί της ελληνικής δικαιοσύνης, λίγο η μη καλλιέργεια της υπέρτατης αξίας στα πλαίσια της κοινωνίας και το αποτέλεσμα που παράγεται είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένο. Στρέφοντας, λοιπόν, με ηχηρό τρόπο ο καθένας την προσοχή των υπολοίπων στα θιγμένα του αιτήματα, επι της ουσίας λιπαίνει τα αντανακλαστικά μιας κοινωνίας που έμαθε να διατάσσεται υπέρμετρα όταν διεκδικεί και να χαλαρώνει απότομα όταν ικανοποιείται. Συνεπώς, μια διεύρυνση αυτής της πρακτικής δημιουργεί το σημερινό χαοτικό κλίμα, όπου όλοι διαμαρτύρονται για όλα, προκειμένου να κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα, από μια πίτα μικρή και συγκεκριμένη. Όλοι όμως επί της ουσίας διεκδικούν απλώς μια συμφέρουσα διευθέτηση των υπαρχόντων παθογενειών προς όφελός τους, κι ένα ρόλο στη διαχείριση των αγκυλώσεων που παράγουν πλούτο.. Επιπλέον, η αλήθεια είναι πως είναι τρομακτικό το συναίσθημα που νιώθεις όταν συνειδητοποιείς σε πόσους λίγους ανθρώπους τελικά θα συνέφεραν οι αλλαγές μια κατάστασης, που παράγει τη σημερινή στασιμότητα, καθώς δεν είναι λίγος ο κόσμος που έχει «φτιαχτεί» μέσα από αυτήν.
Μ αυτά και μ αυτά λοιπόν, κάθε λογιών αιτήματα μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι, χωρίς ποτέ να επιχειρείται ένας σαφής και αξιοκρατικός διαχωρισμός τους. Έτσι , το δίκαιο και το άδικο συντάσσονται κάτω από τόνους υψηλούς, εκβιάζοντας καταστάσεις εναρμονισμένα με την επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα του καθενός.
Στη χώρα λοιπόν του υπερβολικού και άσκοπου θορύβου, οι χαμηλοί τόνοι πηγαίνουνε αδιάβαστοι. Τελικά, ο θρίαμβος του θορύβου εξυπηρετεί απολύτως μια εξουσία που κωφεύει μπροστά στις πολιτισμένες διεκδικήσεις και μια κοινωνία που έμαθε να μην βασίζεται στην αξιοσύνη της και να αποδέχεται ως δίκαιο μονάχα ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα των κλάδων της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου