Η ατιμωρησία στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου και η διαχρονική αδυναμία καταλογισμού ευθυνών ερμηνεύουν σε μεγάλο βαθμό το σημερινό κλίμα. Έτσι, συμφέροντα, αθλητικά και δημοσιογραφικά που κονομάνε από την έξαρση των παθών και τον αθλητικό λαϊκισμό χαϊδεύονται με απλές και φιλικές παραινέσεις συμμόρφωσης από τη δικαιοσύνη και τα αρμόδια θεσμοθετημένα όργανα της Πολιτείας, όταν επιβάλλεται να τους επιβληθούν απαρέγκλιτοι και απαράβατοι κανόνες δεοντολογίας και συμπεριφοράς για να τελειώσει μια και καλή αυτό το τροπάρι.
Έτσι, λοιπόν, όλοι αυτοί που κανακεύουνε τους Έλληνες οπαδούς, πυροδοτούνε την πόλωση και τη βία μέσα από δηλώσεις, λεκτικές αντιπαραθέσεις, ανακοινώσεις και πρωτοσέλιδα από δυναμίτη, κατόπιν γίνονται ισότιμοι συνομιλητές και σύμβουλοι της πολιτείας, η οποία κλείνοντάς τους το μάτι τούς καλεί να συμβάλλουν με όση ωριμότητα διαθέτουν στην αποφόρτιση της ατμόσφαιρας που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Έλα όμως που χωρίς βία, πόλωση και αθλητικό τσαμπουκά ούτε αθλητικές εφημερίδες θα πουλιόνταν, ούτε διαρκείας, ούτε κανένα άλλο αθλητικό προϊόν.
Αν πάρουμε λοιπόν αντίστροφα κάθε εβδομάδα που καταλήγει σε κάποια περιστατικά βίας σε κάποιο ελληνικό γήπεδο, σπάνια δεν θα διακρίνουμε στην πορεία της εμπρηστικές ανακοινώσεις των συλλόγων, ή δημοσιεύματα που θα εξάρουν το μεγαλείο ενός λαού ή μιας ομάδας έναντι όλων.
Οι τόνοι, λοιπόν, ανεβαίνουν και κατεβαίνουν κατά το δοκούν και η μάχη χαρακωμάτων για τη διαχείριση της ανυποληψίας του αθλητισμού βαφτίζεται πόλεμος κατά της βίας και των επεισοδίων. Ποιας τάξεως όμως μείωση εσόδων θα είχαν όλοι όσοι φτιάχτηκαν οικονομικά και κοινωνικά από την εμπορευματοποίηση της συλλογικής έξαρσης για να θέλουν σήμερα να αντιμετωπίσουν στη ρίζα του το φαινόμενο της βίας; Και ποια θα ήταν άραγε η επόμενη τους ημέρα στον επαγγελματικό αθλητισμό , αν ένα πρωί, όπως υποκριτικά ισχυρίζονται ότι επιθυμούν εξαλειφόταν όλη αυτή η ένταση και το υπερβολικό πάθος που διαπερνά τον επαγγελματικό αθλητισμό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου