Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Thirteen


Για όλα τα πρωτάκια του πλανήτη η πρώτη είσοδος στον κόσμο του γυμνασίου προκαλεί ερωτηματικά και ανησυχίες, που οι ενήλικες είτε παραβλέπουν είτε δεν θέλουν να θυμούνται. Ένα περισσότερο αυτό συμβαίνει σε απαιτητικά σχολικά περιβάλλοντα όπως αυτά της Αμερικής όπου η τυποποίηση δίνει και παίρνει, οι αυτοσχέδιες κάστες θριαμβεύουν και η ταμπέλα που χρεώνεται ένας έφηβος από το γυμνάσιο συνήθως συνεχίζει να τον ακολουθεί πέρα και από την τελική αποφοίτηση.

Η Tracy λοιπόν, ούσα τέκνο διαλυμένης οικογένειας, στην πολύ ευαίσθητη και ακανθώδη ηλικία των 13 ετών, ξέρει ότι για να γίνει αποδεκτή από τους κύκλους εκείνους των συμμαθητών της που έχει μάθει να σέβεται και να τιμά χρειάζεται τη βοήθεια και την εύνοια της δημοφιλούς Evie.

Έχοντας, ακόμα εν υπνώσει , όλα εκείνα τα συστατικά που θα την καθιστούσαν κι αυτήν εξίσου δημοφιλή με την Evie, η Tracy αρχίζει να απολαμβάνει το ενδιαφέρον των αγοριών και το γοητευτικό παιχνίδι της ευρείας κοινωνικής αποδοχής.

Η απομάκρυνση της όμως από την μητέρα της με την οποία διατηρούσε πολύ στενή σχέση, θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στο μετέωρο βάδισμα της νεαρής προς τον εφιάλτη των ναρκωτικών.

Μπαίνοντας λοιπόν από νωρίς στα βάσανα η Tracy ανακαλύπτει τα πρώτα αδιέξοδα της ζωής της και ντεμπουτάρει σε μια ενηλικίωση που έχει παραδώσει τον έλεγχο στον τυφλό και παρορμητικό οδηγό που ονομάζεται εφηβική απαιτητικότητα. Γοητεύεται όπως πολλά παιδιά της ηλικίας της από απατηλές εικόνες και γυάλινες αξίες και εξοβελίζει κάθε υπόνοια διαβίωσης στις παρυφές του μέσου όρου.

Όλες οι ιστορίες για σχολεία στην Αμερική μοιάζουνε ίδιες. Επιπροσθέτως, πριμοδοτούνται και με μια ατέλειωτη ακολουθία κλισέ που κανένας δημιουργός δεν τολμάει να σπάσει καθώς είναι οργανικά ταυτισμένα με μια πραγματικότητα, που ούτως ή άλλως είναι ασφυκτικά «κλισαρισμένη».

Έτσι λοιπόν, το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Catherin Hardwick, διαθέτει εξ αρχής το μειονέκτημα ότι καταπιάνεται μ ένα θέμα τετριμμένο σε βαθμό πλήρους κορεσμού. Ωστόσο, η Αμερικανίδα σκηνοθέτις δείχνει ότι μπορεί για περισσότερα. Οριακές σε μεγάλο βαθμό και οι ερμηνείες των χαρακτήρων με τη Holy Hanter να ξεχωρίζει φυσιολογικά.

Αρκετά χαλαρή και η πλοκή, απόρροια μιας αφηγηματικής αρρυθμίας, που εμποδίζει καθοριστικά την κλιμάκωση που εγγυάται συνήθως τη συναισθηματική δέσμευση του θεατή.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: 5,5/10

-Evan Rachel Wood
- Holly Hunter bio
- Nikki Reed
- Brady Corbet
- Jeremy Sisto

ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ
- Catherine Hardwicke

ΔΙΑΡΚΕΙΑ
- 100 λεπτά

ΠΡΕΜΙΕΡΑ
- 07-11-03

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου