Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Οι νοοτροπίες δημιουργούν τα ελλείμματα και τις χρεοκοπίες

Έχει ακουστεί χιλιάδες φορές, ας ακουστεί άλλη μία: μια χώρα που βρίσκεται στην διακριτική ευχέρεια των δανειστών της, είναι αναγκασμένη να χορέψει πάνω στα ρυθμικά μέτρα που θα της επιβάλλουν. Κι αυτή είναι μια επώδυνη διαπίστωση. Αλλά κυρίως, είναι υποχρεωμένη να κάνει ότι απαιτείται προκειμένου να προεξοφλήσει ότι θα βγει από την δύσκολη στενωπό κι ότι δεν θα περιέλθει εκ νέου σε παρόμοια κατάσταση.
Είναι θέμα επιβίωσης λοιπόν, αλλά και αξιοπρέπειας. Και η αίσθηση της αιδούς για ένα έθνος είναι το βασικότερο συστατικό της συνέχειάς του.

Αρκετά αυτομαστιγωθήκαμε λοιπόν ως άτομα και ως συλλογικότητες. Ακόμα κι αυτή η υπερβολή καμιά φορά οδηγεί σε διαφορετικούς δρόμους από την ανάληψη πρωτοβουλιών. Σήμερα ήρθε η ώρα της ευθύνης ατομικής, ιδιωτικής και συλλογικής.
Γιατί, αν πράγματι ισχύει ότι δεν μοιράστηκαν σε όλο τον λαό τα «κλεμμένα» ή δεν τα φάγαμε όλοι μαζί τα λεφτά, υπάρχει μια κοινή συνισταμένη που εμπλέκει ολόκληρο τον λαό σε μια καταστροφική συνενοχή.
Η εθνική νοοτροπία. Με απλά λόγια, ο τρόπος που σκέφτεται ο κάθε πολίτης ξεχωριστά, αλλά και όλες οι ομάδες μαζί που απαρτίζουν το σύνολο της κοινωνίας.
Η οπτική με την οποία ο Έλληνας αντιμετωπίζει την καθημερινότητά του, που χαρακτηρίζεται από την διάθεση αποφυγής κάθε προσπάθειας και υποχρέωσης και καλλιεργήθηκε εδώ και δεκαετίες, βρίσκοντας παράλληλα πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθεί.

Το εντελώς αυθαίρετο και ανατρεπτικό value for money που επιβλήθηκε στο αξιακό σύστημα της χώρας και η ολόθερμη συνεισφορά των μονάδων της στην πολιτιστική χρεοκοπία της κοιτίδας του δυτικού πολιτισμού συναρτούν μια τεράστια ευθύνη.
Σήμερα ο Έλληνας γνωρίζει ότι οι κουτοπονηριές εντός των τειχών πληρώνονται σε σκληρό νόμισμα με πολλαπλασιαστική ισχύ σε διεθνές επίπεδο. Ότι η αναξιοκρατία, η έλλειψη γνώσης και μεθόδου, ο πατερναλισμός και η κομματοκρατία βρίσκονται στον πυρήνα της ύφεσης. Ότι η κρίση δεν είναι τίποτα περισσότερο από την προβολή της ύφεσης που είχε περιέλθει η ζωή μας σε διαφορετική κλίμακα κι ότι, η σοβαρότητα, η τυπικότητα, και η αυτοσυγκράτηση οδηγούνε σε πιο απάνεμα λιμάνια. Κι επειδή ως χώρα είμαστε υποχρεωμένη να κλείσουμε τις τρύπες που σπαταλούν αφειδώς τις θυσίες των πολιτών, η μοναδική διέξοδος είναι το άμεσο ξερίζωμα των παλιών νοοτροπιών και η καλλιέργεια νέων. Ούτως ώστε να αντιμετωπίσουμε στη ρίζα τους τις αιτίες που δημιουργούν τα ελλείμματα και την αύρα χρεοκοπίας που αγκαλιάζει τη χώρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου