Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

ΧΟ ΧΟ ΧΟ


-Θείε Χάρη, υπάρχει Άγιος Βασίλης;
-Άααακου κάτι ερωτήσεις. Μη το ξαναπείς αυτό.. Μααα φυσικά και υπάρχει. Ποιος σου είπε το αντίθετο;
Μαλιστα, θα σου πω αμέσως όλη την αληθινή ιστορία του:

Μια φορά κι ένα καιρό, λοιπόν, ήταν ένας διαφημιστής που τουρτούριζε μέσα στο παγωμένο δωμάτιο του. Στους δρόμους, το χιόνι είχε φτάσει ήδη στα δύο μέτρα και ολόκληρη η πόλη είχε κρυσταλλιάσει από τον παγετό που είχε καλύψει τα πάντα. Αυτός λοιπόν παιδί μου, προσπαθώντας να σκεφτεί μια όμορφη ιδέα για μια δουλειά που είχε αναλάβει, περπατούσε πέρα-δώθε, πέρα δώθε, μέσα στο γραφείο του.
Ώσπου κάποια στιγμή, λοιπόν, μια ιδέα άρχισε να αχνοφαίνεται στο μυαλό του και αμέσως πέταξε ένα κούτσουρο μέσα στη σόμπα του και έτριψε τα χέρια για να ζεσταθεί. Όταν πια ήταν σίγουρος ότι είχε σκεφτεί την ιδέα που χρειαζόταν κάλεσε έναν γραφίστα και του ζήτησε να του σχεδιάσει την εικόνα ενός παχουλού ηλικιωμένου κυρίου που θα αγαπούσε όλα τα παιδάκια του κόσμου και θα τα μοίραζε χιλιάδες δώρα. Αυτός ο ηλικιωμένος θα κουβαλούσε τα δώρα μέχρι το μυαλό των παιδιών και στη συνέχεια θα αναλάμβαναν οι γονείς να τα πληρώσουν γιατί θα έπρεπε να κάνουν κάτι κι αυτοί. Ενθουσιασμένοι λοιπόν με την ιδέα τους, ο διαφημιστής και ο γραφίστας ζήτησαν αμέσως ακρόαση από τον επιχειρηματία που τους ανέθεσε τη δουλειά. Μάλιστα εκείνος τους δέχτηκε με πολύ μεγάλη χαρά γιατί ήταν φιλεύσπλαχνος και μεγαλόψυχος.
Όταν του είπανε την ιδέα τους εκείνος ενθουσιάστηκε και ζήτησε από τον υπηρέτη του να γεμίσει τα ποτήρια τους με ένα κόκκινο ποτό.
Χο, χο, χο έκανε ο επιχειρηματίας όταν ξαναδιάβασε την ιδέα τους . Μετά τους έφερε ένα χαρτί και τους ζήτησε να το υπογράψουνε, αν ήθελαν κάποτε να πάρουν τα λεφτά που τους είχε υποσχεθεί, εκτός βέβαια και αν προτιμούσαν να πάρουν το μισό ποσό και στο χέρι αλλά να χάσουν το άλλο μισό. Αυτές οι συμφωνίες, παιδί μου, λέγονται ρεαλιστικές.
Τελικά, εκείνοι αποφάσισαν ότι θα περίμεναν όσο χρειαζόταν για να πάρουν ολόκληρο το ποσό της συμφωνίας.
Αφού λοιπόν πέρασαν τέσσερα ολόκληρα χρόνια και δεν είχαν ακόμα πληρωθεί κι αφού εντωμεταξύ ο ήρωας που σχεδίασαν άρχισε να γίνεται διάσημος και περιζήτητος σε όλο τον κόσμο, οι δύο τους επισκέφθηκαν ξανά τον επιχειρηματία. Αυτή τη φορά όμως εκείνος ήταν τόσο απασχολημένος που αναγκαστικά τους δέχτηκε ο σοφέρ του. Τελικά να μην πολυλογώ, οι δυο τους αποφάσισαν να πάρουν τα μισά λεφτά και στο χέρι γιατί εντωμεταξύ είχαν κάνει και παιδιά και έφταναν τα Χριστούγεννα και έπρεπε ο Άγιος Βασίλης να τους φέρει τα δώρα τους για να μην είναι λυπημένα. Και τελικά παιδί μου, όπως καταλαβαίνεις, ζήσαν αυτοί καλά και μεις καλούτσικα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου