Το ένα μετά το άλλο φαίνεται πως σπάνε τα ταμπού της πουριτανικής αγγλικής κοινωνίας οι εξεγερμένοι φοιτητές στην Αγγλία, που βλέπουν το δικαίωμα τους στη μόρφωση να μετατρέπεται στο όνομα κάποιου εξορθολογισμού των δημοσιονομικών σε προνόμιο για τους λίγους και έχοντες.
Την ώρα, μάλιστα, που η συμμαχία Συντηρητικών-Φιλελευθέρων επικαλείται την κρισιμότητα της κατάστασης για να δικαιολογήσει σωρεία πολιτικών αναδιπλώσεων, η νέα γενιά των Άγγλων, θορυβημένη από τον τριπλασιασμό των διδάκτρων στα πανεπιστήμια, που επί της ουσίας σημαίνει είτε εκτοπισμό τους από αυτά είτε ανάπτυξη σχέσεων εξάρτησης από τις τράπεζες, σοκάρει με τις δράσεις που αναλαμβάνει τις πολιτικές δυνάμεις της γηραιάς Αλβιόνας.
Πριν από λίγες ημέρες μάλιστα κατέλαβαν ένα κτήριο στο Λονδίνο, αργότερα επιτέθηκαν σε κυβερνητικά κτήρια με πέτρες και σιδερολοστούς, ενώ χθες επιτέθηκαν με αβγά και μπογιές εναντίον της πολυτελούς λιμουζίνας στην οποία επενέβαιναν ο πρίγκιπας του παραμυθιού Κάρολος και η Καμίλα του.
Λέγεται μάλιστα ότι το πριγκιπικό ζεύγος κοίταζε τους νεαρούς διαδηλωτές γεμάτο έκπληξη και αγωνία, σα να μην καταλάβαινε τι συμβαίνει. Άλλωστε η παράλληλη πραγματικότητα στην οποία ζούνε φαίνεται πια να μην αντιμετωπίζεται ως ακλόνητο σύμπαν από τη νέα γενιά των Βρετανών πολιτών, που συνειδητοποιεί τα δομικά προβλήματα ενός συστήματος που υπηρετεί τα κέρδη και τα σύμβολα και όχι τον άνθρωπο.
Αλλά και το άλλο σύστημα, ο ιδιότυπος κομμουνισμός που αναπτύχθηκε στην Κούβα τις τελευταίες δεκαετίες αντιμετωπίζει παρόμοια δομικά προβλήματα, καθώς δεν υπηρετεί ούτε τον άνθρωπο ούτε τα κέρδη, παρά μόνο κάποιες δομές που βασίζονται στην πλήρη ιδεολογική και κοινωνική ηγεμονία.
Εκεί είναι για τους νέους ανθρώπους ευκολότερο το να σπουδάσουν αλλά το αντίκρισμα παραμένει το ίδιο ασαφές και εύθραυστο με τις χειμαζόμενες οικονομίες δυτικού τύπου.
Τα τελευταία χρόνια μάλιστα στην χώρα των αδελφών Κάστρο, πυκνώνουν οι προσωπικές συναισθηματικές κινητοποιήσεις που εκδηλώνονται μέσα από τις απεργίες πείνας και τη φθορά που επιλέγουν να προκαλέσουν οι διαφωνούντες στον εαυτό τους, μήπως και εισακουστούν κάποια από τα αιτήματά τους.
Μεταξύ αυτών που καταφεύγουν σε τέτοιου είδους απονενοημένα διαβήματα συγκαταλέγονται και λαμπροί επιστήμονες που εκδιώχθηκαν από τα ιατρεία, τα εργαστήριά τους, τους χώρους εργασίας, και τους αφαιρέθηκαν τα πτυχία τους επειδή επέλεξαν τον δρόμο της κριτικής και συνέταξαν η συνυπογράψανε κάποιο κοινωνικό αίτημα που αφορούσε την ανάγκη παροχής ανθρωπίνων ελευθεριών στο κοινωνικό σύνολο.
Οι μεγαλειότατοι λοιπόν και στην μια και στην άλλη πλευρά παρακολουθούνε έκπληκτοι τις αντιδράσεις των υπηκόων τους απέναντι στον εκφυλισμό δύο συστημάτων που έχουν τον ίδιο παρανομαστή: την υποβάθμιση της έννοιας του ανθρώπου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου