Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Τιτιβίσματα


Η έκρηξη που παρουσιάστηκε τα τελευταία χρόνια στον τομέα της τεχνολογίας έφερε στις ζωές των ανθρώπων, θετικές και αρνητικές συνέπειες .
Μεταξύ αυτών, έφερε νέους τρόπους επικοινωνίας και διεκπεραίωσης εργασιών, ελαχιστοποίησε τις αποστάσεις, έκανε πιο εφικτούς τους στόχους, απομυθοποίησε τις ουτοπίες. Ταυτόχρονα όμως έπαιξε και παίζει ένα περίεργο παιχνίδι αντιφάσεων και αναπάντητων αποριών σχετικά με το μεγάλο ζήτημα της διαχείρισης του χρόνου. Αυτός λοιπόν ο κερδισμένος χρόνος που μας προσφέρουν απλόχερα οι διάφορες εφαρμογές, που ασχολούνται για παράδειγμα με εργασίες που κάποτε θα χρειαζόταν μέρες, εβδομάδες ή και μήνες προσπάθειας για να ολοκληρωθούν κατά ένα ανεξήγητο τρόπο δεν αρκεί ποτέ. Αν τον παρατηρήσει κανείς μοιάζει με δανεισμένο χρόνο που διατίθεται με τον όρο της πλήρoυς κατανάλωσής του εντός των τεχνολογικών ορίων.
Άρα η τεχνολογία μας προσφέρει περισσότερο χρόνο για να τον αφιερώσουμε σ αυτήν και λιγότερο χρόνο για την προσωπική μας ζωή.
Κατά μία έννοια, αποτελεί μία τράπεζα χρόνου με σχεδόν τοκογλυφικά επιτόκια.
Μας επιβάλλει τους όρους της μ έναν τρόπο σχεδόν υπνωτιστικό και μας μετατρέπει σε όντα διαφορετικά από αυτά που κάποτε ήμασταν. Καλύτερα ή χειρότερα, μονάχα ο χρόνος θα το δείξει.
Οι όροι λοιπόν λειτουργίας της υψηλής τεχνολογίας είναι συγκεκριμένοι και κατανοητοί πλέον για όλους.
Αρκεί μόνο να περιηγηθεί κανείς σε ένα εξειδικευμένο επαγγελματικό πρόγραμμα για να καταλάβει ότι οι ζωές μας μετατρέπονται σταδιακά σε εφαρμογές, γεμάτες με εύχρηστα εργαλεία, αρχεία, μνήμες, πάνελς εντολών και γραμμές οδηγιών.
Η σύντμηση των εκφράσεων που χρησιμοποιούμε, το δέος μας μπροστά σε διανοητικά αναπτύγματα ή ογκώδη δημιουργήματα, οι εσκεμμένες ανορθογραφίες, η ελαχιστοποίηση με λίγα λόγια των παραμέτρων της επικοινωνίας είναι όροι που διατρέχουν τα περιβάλλοντα των προγραμμάτων.
Στην καθημερινή μας ζωή, η ανάπτυξη ενός σκεπτικού μοιάζει με αφόρητη φλυαρία και η ανάγνωση ενός καλογραμμένου κειμένου με μουσειακή περιήγηση. Την ίδια ώρα, έρευνες καταδεικνύουν την υποχώρηση των ηλεκτρονικών ταχυδρομείων στις προτιμήσεις του κοινού έναντι πιο σύντομων, περιεκτικών και άμεσων λύσεων εκπομπής μηνυμάτων.
Μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων μεγαλώνει παράλληλα με αυτή την πραγματικότητα την οποία θα αποδεχτεί ως αυτονόητη.
Το ένα μετά το άλλο τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της υπεροχής του ανθρώπου εντός του ζωικού βασιλείου περιέρχονται σε αχρησία, καθώς εκτός των άλλων ο άνθρωπος φαίνεται να απαρνιέται τον πλούτο του λόγου και να υιοθετεί την γλώσσα των πουλιών.
Μια επικοινωνία επιφανής, απαλή και απολύτως διευρυμένη, χωρίς πολλά λόγια είναι σίγουρα εφικτή και υλοποιήσιμη. Όχι όμως και η έκφραση συναισθημάτων. Αυτών που απαιτούνε πολλές λέξεις και αρκετό χρόνο για να αποτυπωθούνε με ευκρίνεια και που τώρα καταπνίγονται οδηγώντας σε ψυχικές και διανοητικές διαταραχές. Η τεχνολογία χρειάζεται τον άνθρωπο να είναι σωματικά ξεκούραστος, αλλά ψυχολογικά συμπιεσμένος.
Η έκφραση συναισθημάτων καταπιέζεται από την τεχνολογία, όσο συμπιέζονται τα κείμενα, απλοποιούνται οι εικόνες και εκλαϊκεύονται οι ήχοι.
Μια επικοινωνία λοιπόν, χωρίς ουσία, βάθος και νοήματα, και χωρίς τη δυνατότητα διατύπωσης ολοκληρωμένων νοημάτων και έκφρασης συναισθημάτων είναι μια ανολοκλήρωτη κατάκτηση και πιθανότατα μια ακόμη ψευδαίσθηση της νέας εικονικής πραγματικότητας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου