Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Εγώ, ο απαισιότατος


Μη νομίζετε ότι και οι απαίσιοι δεν έχουν καταστροφικές ανησυχίες και δεν προσπαθούν διαρκώς να ξεπεράσουν τον εαυτό τους. Επίσης, μην αυταπατάστε όταν θεωρείτε ότι μόνο οι καλοί σ αυτό τον κόσμο είναι άνθρωποι των στόχων και των μεγάλων επιτευγμάτων. Κι αυτό γιατί υπάρχουν και αρνητικά μεγάλα επιτεύγματα που περιμένουν ορισμένους πραγματικά κακούς για να τα υλοποιήσουν. Ένα από αυτά έχει εμπνεύσει τον Γκρου, έναν μοχθηρό επιστήμονα που σχεδιάζει να κλέψει το φεγγάρι για να αποδείξει την αξία του στον εξίσου σατανικό του εργοδότη.

Μάλιστα, για να επιτύχει το στόχο του ο Γκρου αναγκάζεται να υιοθετήσει τρία ορφανά κορίτσια, τα οποία επιδρούν θετικά ή… αρνητικά (όπως το πάρει κανείς) στην προσωπικότητά του, μετατρέποντας τον από έναν αδίστακτο κακό, σε κάποιον που αρχίζει να υπολογίζει τις συνέπειες των πράξεών του. Άλλωστε, έτσι συμβαίνει πάντα όταν έχεις να φροντίσεις και για άλλους.

Κι όταν ένας απαισιότατος αποκτήσει και υπολογισμούς θετικής φύσεως, έχει χάσει ήδη το μυαλό του, άρα και τον προσανατολισμό του και είναι έτοιμος να τα κάνει θάλασσα για πρώτη φορά στη ζωή του.

Εμπλουτισμένος με αρκετά λεκτικά και οπτικά ευρήματα, περιλαμβάνοντας τις ευεργετικές συνήθειες για το παιδί που κρύβουμε μέσα μας και ονομάζονται κινηματογραφικά κλισέ και καλλιεργώντας μια αβίαστη κλιμάκωση προς ένα τέλος που προσθέτει και τον παράγοντα συγκίνηση ο.. Απαισιότατος μαζί με τους μικρομακωμένους βοηθούς του πρωταγωνιστούν σε ένα από τα καλύτερα καρτούν της χρονιάς. Ένα ψηφιακό παραμύθι για τις ανατρεπτικές αλλαγές που συμβαίνουν μέσα μας κάθε φορά που κάτι αγγίζει με τρυφερότητα μια ανεξιχνίαστη, ευαίσθητη χορδή μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου