Μικρά ή μεγαλύτερα πεδία συνεννοήσεων μεταξύ των κρατών προσδιορίζουν την έννοια της διπλωματίας. Της φανερής αλλά και της κρυφής. Αυτής που τα συμπεράσματά και τα αποτελέσματά της αποτυπώνονται ευκρινώς σε κοινές συνεντεύξεις και δελτία τύπου της ουδέτερης και ανώδυνης και της άλλης που προσπαθεί να παρακάμψει το κοινό περί δικαίου αίσθημα για να επισπεύσει τις διαδικασίες.
Γνωρίζουμε ότι κατά τους προηγούμενους μήνες, ο ιστότοπος “Wikileaks” βρήκε το θάρρος να κοινοποιήσει διαβαθμισμένες πληροφορίες και τηλεγραφήματα που η παγκόσμια διπλωματική τάξη προσπαθούσε να κρατήσει απόκρυφα τόσο για λόγους ουσίας όσο και ματαιοδοξίας.Και αυτό διότι, το προσωπείο της απεχθούς ουδετερότητας που χαρακτηρίζει ακόμα και τις επαφές αντίπαλων πόλων μοιάζει διαχρονικά με μια πολιτική μάσκαρα που κανένας διπλωμάτης αιχμής δεν επιθυμεί να αποχωριστεί.
Επί της ουσίας, πρόκειται για μια επιφάνεια που πρέπει να διατηρηθεί καλογυαλισμένη και ασημάδευτη για να προωθήσει τις πιο ουσιαστικές και εγκάρσιες εξελίξεις στο δεύτερο, αδημοσίευτο επίπεδο. Τις οικονομικές σχέσεις και τα εμπορικά συμφέροντα.
Συνήθως όμως η άχρωμη, ανεπαίσθητη και συγκαταβατική διπλωματία, που αποδίδει κάθε εναλλακτική αποκάλυψη σε θεωρίες συνομωσίας, δεν αποτελεί το πραγματικό πρόσωπο των διαπραγματεύσεων και των συμφωνιών μεταξύ των κρατών.
Μπορεί μεν να αμβλύνει κάπως τις προσωπικές αντιπαραθέσεις με την απουσία χαρακτήρα που την διακρίνει αλλά απέχει παρασάγγας από τα αποτελέσματα των πρακτικών και επώδυνων συνεννοήσεων. Αυτών που οι λαοί δεν τα πληροφορούνται ποτέ, αλλά συνήθως τα κατανοούν μέσα από τις αλλαγές που συντελούνται στην καθημερινή τους ζωή.
Η αστικοποίηση λοιπόν των διπλωματικών μυστικών είναι για την κοινωνία των πολιτών μια χρήσιμη και ευεργετική διατάραξη. Αρκεί να μην εξαντλείται σε ζητήματα ακτιβιστικού Life Style, κουτσομπολιά και φήμες, αλλά να αγγίζει την ουσία των πολιτικών παρεμβάσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου