Η ιδέα της πλήρους αξιοποίησης των εγκεφαλικών δυνατοτήτων έρχεται από πολύ μακριά, αλλά παραμένει πάντα εξαιρετικά επίκαιρη και γοητευτική.
Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν του τι θα συνέβαινε αν ένας άνθρωπος κατάφερνε να αξιοποιήσει το 100% αντί για το 20 μόνο των δυνατοτήτων του εγκεφάλου του, καλείται να απαντήσει ένας συγγραφέας κάθε άλλο παρά ευπώλητων βιβλίων.
Για να το πετύχει αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιήσει ένα χάπι που του βάζει στο χέρι ένας παλιός γνώριμος που συναντά τυχαία στο δρόμο.
Αρχικά, ο συγγραφέας είναι αρκετά διστακτικός αλλά προτού καν φτάσει στο σπίτι του συμφιλιώνεται με την ιδέα της απόλυτης ευφυΐας και αποτολμά να την διεκδικήσει. Δε λογαριάζει όμως ότι ακόμα και η τεχνητά κατασκευασμένη ευφυΐα είναι μια εθιστική συνήθεια που μπορεί δημιουργήσει παρόμοιο αριθμό προβλημάτων με αυτά που φαινομενικά λύνει.
Η επιστροφή του κινηματογράφου της ουτοπίας και της εκπλήρωσης των ανθρώπινων φαντασιώσεων μέσα από την δεξιοτεχνική σκηνοθεσία του Neil Burger και τις ακριβείς ερμηνευτικές προσεγγίσεις των βασικών της συντελεστών επιβραβεύει τον θεατή με μια ισορροπημένη και αρκετά ολοκληρωμένη αίσθηση.
Πρόκειται για μια σπουδή πάνω στην διερεύνηση των ανθρώπινων δυνατοτήτων, αλλά και του ανθρώπινου παράγοντα συνολικά, όχι όμως στη βάση της γνώριμης εξελικτικής διαδικασίας αλλά μέσα από ένα παράτολμο τεχνολογικό άλμα, που αναδεικνύει τον ευάλωτο και ατελή άνθρωπο ως έναν φορέα μιας πιο γνήσιας και υλοποιήσιμης εμπιστοσύνης.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: 7/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου