ΠΑΤΡΙΔΑ

Εγώ είμαι η πατρίδα σου
που κάποτε εχάθη
το δείχνει η πυξίδα σου
που ψάχνει στ άγρια βάθη

εγώ είμαι το σύνορο
που πέρασες μονάχη
το λασπωμένο αντίδωρο
η τελευταία μάχη

εγώ είμαι ο πόλεμος
που έφερε ειρήνη
νερό ξεβράζει ο υπόνομος
απελπισία η κρήνη


εγώ είμαι τα δάκρυα
στα πελαγίσια μάτια
η ακινησία στ άπειρα
του σύμπαντος αγνάντια

Μα δε θα γίνω επιστροφή
στα μάτια σου το γράφει
είμαι πατρίδα αδειανή
χωρίς δικά μου εδάφη

που ο κάτοικός της είσαι εσύ
η στέρεα ακρογιαλιά της
οι λίμνες κι οι ωκεανοί
εσύ είσαι τ όνομά της