Η Νέο-Ζηλανδή συγγραφέας, Κάθριν Μάνσφιλντ ανήκει στην κατηγορία των ομότεχνών της που δεν αναγνωρίσθηκαν παρά μόνο μετά την παρέλευση πολλών χρόνων από τον θάνατό τους.
Σήμερα, θεωρείται, μια από τις κορυφαίες εκπροσώπους της αγγλικής λογοτεχνίας με έργο που συνοδεύεται συχνά από χαρακτηρισμούς του τύπου πρωτοποριακό-μεταμοντέρνο-φεμινιστικό ή ενδοσκοπικό.
Στην σύντομη, αλλά, αρκούντως ταραχώδη, ζωή της, η Μάνσφιλντ κατάφερε να αφήσει το στίγμα της γυναίκας που αντιμετωπίζει με σκωπτικό και ειρωνικό τρόπο κάθε στερεότυπο, σύμβαση και κανόνα που συμβάλλει στην οικοδόμηση ενός κόσμου που περιστρέφεται γύρω από την ισχύ του άντρα.
Η ίδια όχι μόνο δεν αρκέστηκε σ έναν συμπληρωματικό ρόλο, αλλά μίλησε με αιχμηρό και γενναίο τρόπο για τις μονοδιάστατες δομές της άκαμπτης κοινωνίας που βασίζεται από τη μια στις απολιθωμένες απόψεις της κυρίαρχης τάξης και από την άλλη στην παγιωμένη μοιρολατρία των γυναικών, που δεν αμφισβητούν τίποτα και κανέναν, παρά μόνο την ίδια την αμφισβήτηση.
Η συλλογή κειμένων που φέρει τον τίτλο «Σε μια γερμανική πανσιόν» καταγράφεται ως το πρώτο έργο που εξέδωσε η Κάθριν Μάνσφιλντ μέσα στο οποίο αφηγείται με γλαφυρότητα τις εμπειρίες που η ίδια είχε κατά τη διάρκεια της παραμονής της σε μια πανσιόν στη Βαυαρία, όπου έζησε για κάποιο χρονικό διάστημα, μετά από απαίτηση της μητέρας της για να κρύψει μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη της .
Το έργο είναι βαθιά ατμοσφαιρικό και διαθέτει πηγαίο λυρισμό και καλοκουρδισμένη αφήγηση. Απαρτίζεται από μικρά στιγμιότυπα που συνολικά υπακούουν σε μια εσωτερική ροή ενέργειας.
Επικεντρώνεται στην ασυμβατότητα που νιώθει μια νεαρή αγγλίδα που επισκέπτεται μια πανσιόν της Βαυαρίας και εξαναγκάζεται να συμβιώσει με ανθρώπους που διακατέχονται από ενοχλητικά στενόμυαλες αντιλήψεις, επιδεικνύοντας με κάθε τρόπο τις μικροαστικές απόψεις τους και την ανόητη αφοσίωσή τους στα τετριμμένα στερεότυπα της ζωής.
Γι αυτήν ο κόσμος που την περιβάλλει είναι ακατανόητος, εγωκεντρικός και σχεδόν νεκρικός, ένα πεδίο μέσα στο οποίο άντρες και γυναίκες της μεσαίας τάξης κονταροχτυπιούνται σε ένα διαγωνισμό, φαιδρότητας, ανοησίας και φυσικά υποκρισίας.
Η νεαρή αγγλίδα έρχεται αντιμέτωπη με διάφορες καθημερινές καταστάσεις και άλλοτε αντιδρά με έναν ειρωνικό και εύθυμο τρόπο, ενώ άλλοτε φτάνει στα όρια της συναισθηματικής απόγνωσης .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου