Στην αίθουσα ενός δικαστηρίου σχεδόν τα πάντα αντηχούν φυσιολογικά. Αυτή είναι η τέχνη της δικονομίας, που αποσκοπεί στην επικράτηση της μιας πλευράς έναντι της άλλης και όχι φυσικά στην εξεύρεση του δίκαιου, όπως επαίρεται αυτοθαυμαζόμενος ο συνταγματικός νομοθέτης. Η υπερίσχυση του δίκαιου έγκειται αποκλειστικά στην δικαιοδοσία των δικαστών, με την προϋπόθεση φυσικά ότι δεν επηρεάζονται από εξωγενείς παράγοντες ή συχνά από την ίδια τους την ανεπάρκεια ή την άγνοια. Από τις πρόσφατες απομαγνητοφωνήσεις αποδεικνύεται ότι υπήρχε προμελετημένη σκευωρία εναντίον του Ηρακλή.. Το είπανε αρκετοί πριν από εμένα και θα το επαναλάβω κι εγώ μιας και το προσυπογράφω με τα δυο μου χέρια, όποια και αν είναι η τελική έκβαση της υπόθεσης. Το ερώτημα είναι αν θα ολοκληρωθεί αυτό το έγκλημα ή θα μείνει στα σκαριά.
Δεν τους έφτανε ότι ήθελαν πάση θυσία να κρατήσουν στην κατηγορία τον αντιτουριστικό Αστέρα που υποβιβάστηκε αγωνιστικά όπως ίσως ξέχασαν αρκετοί, και που αποτελεί μια εύκολη λεία για τους προστάτες του, για λόγους που πιθανότατα δεν θα μάθουμε ποτέ, και που σίγουρα δεν συνηγορούν με προσπάθεια για να γίνει πιο ελκυστικό το πρωτάθλημα, κράτησαν και τον λαό μιας ομάδας σε αναμμένα κάρβουνα για δεύτερο συνεχόμενο καλοκαίρι.
Και ποιος ξέρει, ίσως και να έπεται συνέχεια, μιας και η κατηφόρα συνήθως δεν έχει τέλος αν δεν ακούσεις το… ντουπ, σε μια χώρα που ψηφίζονται νόμοι, νομοσχέδια, μνημόνια και μεσοπρόθεσμα για να μην υλοποιηθεί επί της ουσίας τίποτα. Εντελώς προσχηματικά. Όπως εν τέλει φαίνεται να θέλουν να λειτουργεί και το διαιτητικό δικαστήριο του οποίου η υποχρέωση να τηρούνται οι αποφάσεις αμφισβητείται ευθέως από τους νομικούς εκπροσώπους του Αστέρα Τρίπολης που κανονικά δεν θα έπρεπε καν να βρίσκονται στην αίθουσα που εκδικάζεται η υπόθεση του Ηρακλή, καθώς ο νόμος δεν τους αναγνωρίζει άμεσο συμφέρον.
Είναι όμως πραγματικά αδιανόητο. Δεν το χωράει ο νους λογικού ανθρώπου, ότι ενώ το τακτικό διαιτητικό δικαστήριο της ΕΠΟ, δηλαδή το τριτοβάθμιο όργανο της αθλητικής δικαιοσύνης αποφάνθηκε ότι ο Ηρακλής πρέπει να τιμωρηθεί για πλαστογραφία άρα με βάση το επίμαχο άρθρο που προβλέπει μια γκάμα από ποινές προστιματικού κυρίως χαρακτήρα κι όχι για δυσφήμηση του ποδοσφαίρου, έρχεται τ το εφετείο για να κάνει τι; να αμφισβητήσει την αρμοδιότητά ή να αλλοιώσει το σκεπτικό της απόφασης του Διαιτητικού Δικαστηρίου καταλύοντας πραξικοπηματικά κάθε έννοια νομιμότητας; Αν όχι γιατί επέτρεψε στους εκπροσώπους του Αστέρα να παρευρίσκονται και να παρεμβαίνουν στην εκδίκαση της υπόθεσης, ενώ με βάση το σκεπτικό της απόφασης του τακτικού διαιτητικού ο Αστέρας δεν έχει και δεν είχε ούτε νωρίτερα άμεσο συμφέρον μιας και ακόμα και στην περίπτωση που υποβιβαζόταν ο Ηρακλής την θέση του στην Λίγκα, θα έπρεπε να καταλάβει ομάδα από την Football League.
Ο νόμος είναι ξεκάθαρος αλλά και το κοινό περί δικαίου αίσθημα, όπως αυτό εκφράζεται μέσα από την ίδια την νομοθεσία που προβλέπει συγκεκριμένες ποινές για την περίπτωση της πλαστογραφίας αλλά ακόμα και από τον μέσο εχέφρων νου, που θεωρούν δυσφημιστικά για το ποδόσφαιρο, άλλου είδους γεγονότα όπως για παράδειγμα τη συμμετοχή ομάδων στα στημένα παιχνίδια ή τα όσα ευτράπελα και τραγικά μαζί συνέβησαν στον φετινό τελικό του κυπέλλου Ελλάδος. Αυτά αποτελούν αληθινή δυσφήμηση του αθλήματος. Δυσφήμηση αθλήματος αποτελεί επίσης το γεγονός ότι συγκεκριμένοι ποδοσφαιρικοί παράγοντες εξακολουθούν να μπαινοβγαίνουν ανενόχλητοι στο γραφείο του κ. Πιλάβιου, την ώρα που για κάποιες ομάδες είναι πιο εύκολο να συναντήσουν τον πρωθυπουργό παρά τον ίδιο, όπως και οι συνεχείς παλινωδίες της ΕΠΟ, η υπέρβαση εξουσιών, η επιλεκτική χρήση της ρήτρας εμπιστευτικότητας ή του περίφημου αυτοδιοίκητου, η πλήρης απαξίωση του ποδοσφαίρου κατά την περίοδο της συγκεκριμένη ηγεσίας της ομοσπονδίας από έναν άνθρωπο που εμφανίζεται άβουλος και ανίσχυρος μπροστά στις πιέσεις άνομων συμφερόντων.
Τεράστια είναι και η ευθύνη της Superleague που υπό την προεδρία του αποτυχόντα Βαγγέλη Μαρινάκη, έχασε κάθε ίχνος αξιοπιστίας. Όλοι τους ελέγχονται για την πλήρη απαξίωση του προϊόντος μέσα από την ισοπέδωση κάθε έννοιας ανταγωνισμού. Από όσους ακούγονται στις κασέτες-τεκμήρια να εύχονται ή να προσβλέπουν στον υποβιβασμό μιας ομάδας με αθέμιτο τρόπο, μέχρι όσους σιώπησαν υπαινικτικά μπροστά σε μια κατάφορη αδικία.
Στην πλειοψηφία τους δεν αντιλήφθηκαν ποτέ ότι το βασικό προϊόν τους δεν είναι οι ομάδες τους αλλά το ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου κι ακόμα ότι η κάθε επένδυσή τους δε θα έχει κανένα απολύτως αντίκρισμα αν δεν αναβαθμιστεί ποιοτικά το άθλημα και δεν δημιουργηθούν συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού.
Δεν πρόκειται ποτέ να δουν προκοπή με χειραγώγηση αντιπάλων, ομάδες δορυφόρους και ελεγχόμενους ομοσπονδιακούς παράγοντες. Πάντως, η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι ακόμα και αν ο Ηρακλής τελικά δικαιωθεί η νίκη του θα είναι Πύρρειος καθώς χωρίς παίκτες, χωρίς προετοιμασία και με πιθανή αφαίρεση βαθμών από το τρέχον πρωτάθλημα η αποστολή του στην κατηγορία θα είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Έχει αντιστάσεις όμως η ομάδα και πρωτοφανή αποθέματα και είναι ικανή να αντιπαρέλθει κάθε μορφή δυσκολίας. Αυτό δείχνει η ιστορία.
Δεν τους έφτανε ότι ήθελαν πάση θυσία να κρατήσουν στην κατηγορία τον αντιτουριστικό Αστέρα που υποβιβάστηκε αγωνιστικά όπως ίσως ξέχασαν αρκετοί, και που αποτελεί μια εύκολη λεία για τους προστάτες του, για λόγους που πιθανότατα δεν θα μάθουμε ποτέ, και που σίγουρα δεν συνηγορούν με προσπάθεια για να γίνει πιο ελκυστικό το πρωτάθλημα, κράτησαν και τον λαό μιας ομάδας σε αναμμένα κάρβουνα για δεύτερο συνεχόμενο καλοκαίρι.
Και ποιος ξέρει, ίσως και να έπεται συνέχεια, μιας και η κατηφόρα συνήθως δεν έχει τέλος αν δεν ακούσεις το… ντουπ, σε μια χώρα που ψηφίζονται νόμοι, νομοσχέδια, μνημόνια και μεσοπρόθεσμα για να μην υλοποιηθεί επί της ουσίας τίποτα. Εντελώς προσχηματικά. Όπως εν τέλει φαίνεται να θέλουν να λειτουργεί και το διαιτητικό δικαστήριο του οποίου η υποχρέωση να τηρούνται οι αποφάσεις αμφισβητείται ευθέως από τους νομικούς εκπροσώπους του Αστέρα Τρίπολης που κανονικά δεν θα έπρεπε καν να βρίσκονται στην αίθουσα που εκδικάζεται η υπόθεση του Ηρακλή, καθώς ο νόμος δεν τους αναγνωρίζει άμεσο συμφέρον.
Είναι όμως πραγματικά αδιανόητο. Δεν το χωράει ο νους λογικού ανθρώπου, ότι ενώ το τακτικό διαιτητικό δικαστήριο της ΕΠΟ, δηλαδή το τριτοβάθμιο όργανο της αθλητικής δικαιοσύνης αποφάνθηκε ότι ο Ηρακλής πρέπει να τιμωρηθεί για πλαστογραφία άρα με βάση το επίμαχο άρθρο που προβλέπει μια γκάμα από ποινές προστιματικού κυρίως χαρακτήρα κι όχι για δυσφήμηση του ποδοσφαίρου, έρχεται τ το εφετείο για να κάνει τι; να αμφισβητήσει την αρμοδιότητά ή να αλλοιώσει το σκεπτικό της απόφασης του Διαιτητικού Δικαστηρίου καταλύοντας πραξικοπηματικά κάθε έννοια νομιμότητας; Αν όχι γιατί επέτρεψε στους εκπροσώπους του Αστέρα να παρευρίσκονται και να παρεμβαίνουν στην εκδίκαση της υπόθεσης, ενώ με βάση το σκεπτικό της απόφασης του τακτικού διαιτητικού ο Αστέρας δεν έχει και δεν είχε ούτε νωρίτερα άμεσο συμφέρον μιας και ακόμα και στην περίπτωση που υποβιβαζόταν ο Ηρακλής την θέση του στην Λίγκα, θα έπρεπε να καταλάβει ομάδα από την Football League.
Ο νόμος είναι ξεκάθαρος αλλά και το κοινό περί δικαίου αίσθημα, όπως αυτό εκφράζεται μέσα από την ίδια την νομοθεσία που προβλέπει συγκεκριμένες ποινές για την περίπτωση της πλαστογραφίας αλλά ακόμα και από τον μέσο εχέφρων νου, που θεωρούν δυσφημιστικά για το ποδόσφαιρο, άλλου είδους γεγονότα όπως για παράδειγμα τη συμμετοχή ομάδων στα στημένα παιχνίδια ή τα όσα ευτράπελα και τραγικά μαζί συνέβησαν στον φετινό τελικό του κυπέλλου Ελλάδος. Αυτά αποτελούν αληθινή δυσφήμηση του αθλήματος. Δυσφήμηση αθλήματος αποτελεί επίσης το γεγονός ότι συγκεκριμένοι ποδοσφαιρικοί παράγοντες εξακολουθούν να μπαινοβγαίνουν ανενόχλητοι στο γραφείο του κ. Πιλάβιου, την ώρα που για κάποιες ομάδες είναι πιο εύκολο να συναντήσουν τον πρωθυπουργό παρά τον ίδιο, όπως και οι συνεχείς παλινωδίες της ΕΠΟ, η υπέρβαση εξουσιών, η επιλεκτική χρήση της ρήτρας εμπιστευτικότητας ή του περίφημου αυτοδιοίκητου, η πλήρης απαξίωση του ποδοσφαίρου κατά την περίοδο της συγκεκριμένη ηγεσίας της ομοσπονδίας από έναν άνθρωπο που εμφανίζεται άβουλος και ανίσχυρος μπροστά στις πιέσεις άνομων συμφερόντων.
Τεράστια είναι και η ευθύνη της Superleague που υπό την προεδρία του αποτυχόντα Βαγγέλη Μαρινάκη, έχασε κάθε ίχνος αξιοπιστίας. Όλοι τους ελέγχονται για την πλήρη απαξίωση του προϊόντος μέσα από την ισοπέδωση κάθε έννοιας ανταγωνισμού. Από όσους ακούγονται στις κασέτες-τεκμήρια να εύχονται ή να προσβλέπουν στον υποβιβασμό μιας ομάδας με αθέμιτο τρόπο, μέχρι όσους σιώπησαν υπαινικτικά μπροστά σε μια κατάφορη αδικία.
Στην πλειοψηφία τους δεν αντιλήφθηκαν ποτέ ότι το βασικό προϊόν τους δεν είναι οι ομάδες τους αλλά το ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου κι ακόμα ότι η κάθε επένδυσή τους δε θα έχει κανένα απολύτως αντίκρισμα αν δεν αναβαθμιστεί ποιοτικά το άθλημα και δεν δημιουργηθούν συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού.
Δεν πρόκειται ποτέ να δουν προκοπή με χειραγώγηση αντιπάλων, ομάδες δορυφόρους και ελεγχόμενους ομοσπονδιακούς παράγοντες. Πάντως, η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι ακόμα και αν ο Ηρακλής τελικά δικαιωθεί η νίκη του θα είναι Πύρρειος καθώς χωρίς παίκτες, χωρίς προετοιμασία και με πιθανή αφαίρεση βαθμών από το τρέχον πρωτάθλημα η αποστολή του στην κατηγορία θα είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Έχει αντιστάσεις όμως η ομάδα και πρωτοφανή αποθέματα και είναι ικανή να αντιπαρέλθει κάθε μορφή δυσκολίας. Αυτό δείχνει η ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου