Βρε που πάμε!

Photo: ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ; Η Τρόικα αποφασίζει ποιον θεωρεί περισσότερο ικανό για να υλοποιήσει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.

Τα πρώτα ασθενικά όχι προς την Τρόικα αρθρώθηκαν χθες δια στόματος Ευάγγελου Βενιζέλου. Κατά τη χθεσινοβραδινή μαραθώνια σύσκεψη ανάμεσα στις δύο πλευρές αναπτύχθηκε μια ασυνήθιστη νευρικότητα, λένε οι πληροφορίες. Πρώτον, ο υπουργός Οικονομικών διαφώνησε με τις εκτιμήσεις των τροικανών για έλλειμμα στο 8,6% για το 2011, υπερθεματίζοντας πως αυτό θα κινηθεί λίγο επάνω από το 8% δηλαδή με μια μικρή σχετικά απόκλιση από τον αρχικό στόχο που κάνει λόγο για 7,6%. Μικρή απόκλιση που μεταφράζεται, όμως, σε μερικά δισεκατομμύρια ευρώ.
Δεύτερο, ο υπουργός ήταν κάθετα αρνητικός και στο ενδεχόμενο να ληφθούν νέα μέτρα καθώς θεωρεί ότι τα υπάρχοντα επαρκούν για την επίτευξη του στόχου, ή τουλάχιστον για την καθησυχαστική προσέγγιση του.
Από την πλευρά τους, οι εκπρόσωποι της Τρόικα προανήγγειλαν την αποχώρησή τους από την Ελλάδα και την επιστροφή τους σε δέκα ημέρες όταν η αναγκαιότητα της 6ης δόσης θα έχει συμμορφώσει τις κυβερνητικές επιλογές στις απαιτήσεις τους.
Πως μου μιλάς έτσι, εγώ έχω χρήματα, είναι η ατάκα της παλιάς ελληνικής ταινίας που μοιάζει να ταιριάζει γάντι με την περίσταση. Άρα δεν θα πρέπει να μας παραξενέψει καθόλου το γεγονός ότι μπορεί να δούμε την κυβέρνηση να προλαβαίνει να λάβει έξτρα μέτρα εντός του τελευταίου πενταμήνου του έτους, χωρίς ακόμα να έχουν αρχίσει να υλοποιούνται τα προηγούμενα. Να πηγαίνει δηλαδή στο μεθεπόμενο βήμα χωρίς να έχει παγιωθεί το επόμενο.
Πρακτικά η κυβέρνηση μοιάζει να έχει εξαντλήσει όλα τα αποθέματα δυναμισμού που διέθετε ενώ στένεψαν και περιθώρια για την επιβολή νέας ταλαιπωρίας στους πολίτες από τους ίδιους ανθρώπους, την ώρα που η κόπωση και η φθορά της κυβερνητικής ομάδας έχει αρχίσει να γίνει αντιληπτή τοις πάση.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι πιθανότατα οι τροϊκανοί να διαπιστώνουν κάποιο μεγαλύτερο βαθμό προθυμίας στον Αντώνη Σαμαρά και τα νεόκοπα στελέχη του, κούνια που τους κούναγε, και να αντιπαρέρχονται την καθαρά επικοινωνιακής φύσεως διαφωνία τους μπροστά στην προοπτική να συνεχίσουν κάποιοι λιγότερο αποκαμωμένοι την μαραθώνια σκυταλοδρομία της εκτελέσεως ενός προγράμματος που δεν αποδίδει σε καμιά του πτυχή. Καθόλου τυχαία δεν είναι άλλωστε και η παρατήρηση κύκλων που πρόσκεινται στη Νέα Δημοκρατία ότι σε κάθε συνάντηση με την Τρόικα το κλίμα που διαμορφώνεται είναι ολοένα και καλύτερο. Κι επειδή για να συμβαίνει αυτό πρακτικά κάποια από τις δύο πλευρές πρέπει να έχει αρχίσει να υποχωρεί υπέρ των θέσεων της άλλης και αυτή η πλευρά αποδεδειγμένα δεν μπορεί να είναι η τρόικα γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι μια θεαματική αλλά επικοινωνιακώς φροντισμένη ανακυβίστηση του Αντώνη Σαμαρά, με λίγη γαρνιτούρα ανάπτυξης, μπορεί εύκολα να τον οδηγήσει στην εξουσία. Ποιος τη χάρη μας! Και μη μου πείτε ότι οι δανειστές μας δεν έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν εκλογές ανά πάσα στιγμή. Απλώς, προς το παρόν, ο Γιώργος Παπανδρέου γεύεται την πολιτική εμπιστοσύνη του ισχυρού πυρήνα της Ευρωζώνης γι αυτό και φαντάζει ακλόνητος στις προτιμήσεις τους.
Και μιας που πιάσαμε τον Έλληνα πρωθυπουργό, γέλασα με την ψυχή μου κάποια στιγμή εχθές, όταν τον άκουσα κατά την διάρκεια των δηλώσεών του, στο περιθώριο της σύσκεψης για την Λιβύη να λέει μεταξύ άλλων ότι η Ελλάδα προτίθεται να βοηθήσει την πολύπαθη χώρα της Β. Αφρικής και στο θέμα της Ανάπτυξης.
Μπορεί να αργεί λίγο, ή να μην σου γεμίζει από την αρχή το μάτι ο Έλληνας πρωθυπουργός, αλλά πάντα στο τέλος καταθέτει διαπιστευτήρια.