Τι ωραία χρόνια τα παλιά
κοιτώντας τα από μακριά
απ το κατάστρωμα των πλοίων
πού χουν σαλπάρει απ τα νησιά
έτσι όπως φαίνονται αχνά
και τα τυλίγουν τα νερά
κι όπως μικραίνουνε στα βάθη
πριν να χαθούν οριστικά
πάντα το πλοίο ακολουθούνε
δελφίνια που αργοπορούνε
για να αρχίσει ένα ταξίδι
όνειρα θα θυσιαστούνε
της Ιφιγένειας ξανά
η προσταγή μας τυραννά
κάτι υψηλό θα θυσιάσεις
για να φουσκώσουν τα πανιά
τι ωραία χρόνια και αυτά
που ζούμε τώρα τα πικρά
θα πούμε όταν θα τα κρύψουν
οι ορίζοντες κι η καταχνιά
έτσι ο άνθρωπος θα ζει
δύο φορές κάθε στιγμή
μία φορά για να ξεχνάει
και μία για να θυμηθεί
πάντα το πλοίο ακολουθούνε
δελφίνια που αργοπορούνε
για να αρχίσει ένα ταξίδι
όνειρα θα θυσιαστούνε
της Ιφιγένειας ξανά
η προσταγή μας τυραννά
κάτι υψηλό θα θυσιάσεις
για να φουσκώσουν τα πανιά
κοιτώντας τα από μακριά
απ το κατάστρωμα των πλοίων
πού χουν σαλπάρει απ τα νησιά
έτσι όπως φαίνονται αχνά
και τα τυλίγουν τα νερά
κι όπως μικραίνουνε στα βάθη
πριν να χαθούν οριστικά
πάντα το πλοίο ακολουθούνε
δελφίνια που αργοπορούνε
για να αρχίσει ένα ταξίδι
όνειρα θα θυσιαστούνε
της Ιφιγένειας ξανά
η προσταγή μας τυραννά
κάτι υψηλό θα θυσιάσεις
για να φουσκώσουν τα πανιά
τι ωραία χρόνια και αυτά
που ζούμε τώρα τα πικρά
θα πούμε όταν θα τα κρύψουν
οι ορίζοντες κι η καταχνιά
έτσι ο άνθρωπος θα ζει
δύο φορές κάθε στιγμή
μία φορά για να ξεχνάει
και μία για να θυμηθεί
πάντα το πλοίο ακολουθούνε
δελφίνια που αργοπορούνε
για να αρχίσει ένα ταξίδι
όνειρα θα θυσιαστούνε
της Ιφιγένειας ξανά
η προσταγή μας τυραννά
κάτι υψηλό θα θυσιάσεις
για να φουσκώσουν τα πανιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου