Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Χρόνια

Τι ωραία χρόνια τα παλιά
κοιτώντας τα από μακριά
απ το κατάστρωμα των πλοίων
πού χουν σαλπάρει απ τα νησιά

έτσι όπως φαίνονται αχνά
και τα τυλίγουν τα νερά
κι όπως μικραίνουνε στα βάθη
πριν να χαθούν οριστικά

πάντα το πλοίο ακολουθούνε
δελφίνια που αργοπορούνε
για να αρχίσει ένα ταξίδι
όνειρα θα θυσιαστούνε
της Ιφιγένειας ξανά
η προσταγή μας τυραννά
κάτι υψηλό θα θυσιάσεις
για να φουσκώσουν τα πανιά

τι ωραία χρόνια και αυτά
που ζούμε τώρα τα πικρά
θα πούμε όταν θα τα κρύψουν
οι ορίζοντες κι η καταχνιά
έτσι ο άνθρωπος θα ζει
δύο φορές κάθε στιγμή
μία φορά για να ξεχνάει
και μία για να θυμηθεί

πάντα το πλοίο ακολουθούνε
δελφίνια που αργοπορούνε
για να αρχίσει ένα ταξίδι
όνειρα θα θυσιαστούνε
της Ιφιγένειας ξανά
η προσταγή μας τυραννά
κάτι υψηλό θα θυσιάσεις
για να φουσκώσουν τα πανιά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου