Μου λείπει το κίνητρο λες
γιατί αλλάξανε οι εποχές
κι αυτά που με τράβαγαν δες
τώρα πια δεν υπάρχουν
μικρύνανε οι κορυφές
κι οι στόχοι γεμίσαν σκουριές
τα όνειρα μείναν στο χθες
ησυχία για να χουν
μα δεν θα γκρινιάξω ξανά
πιο πάνω η ζωή απ αυτά
να ζεις, ν αναπνέεις
να βλέπεις το φως της ημέρας
τελειώσανε οι αφορισμοί
μας θέλει αρχηγούς η ζωή
υπάρχει για όλους στη γη
ένα χρυσόμαλλο δέρας
το άσπρο γεννά μουσικούς
το μαύρο γεννά στιχουργούς
το γκρίζο γεννά μια απόχρωση
που σε κουράζει
διαλέγει ένα φως τους καιρούς
που θά ρθει ο καθένας, μ ακούς;
με γνώμονα άγνωστο ορίζει
το τι μας ταιριάζει
μα δεν θα γκρινιάξω ξανά
πιο πάνω η ζωή απ αυτά
να ζεις, ν αναπνέεις
να βλέπεις το φως της ημέρας
τελειώσανε οι αφορισμοί
μας θέλει αρχηγούς η ζωή
υπάρχει για όλους στη γη
ένα χρυσόμαλλο δέρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου