Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

Χρυσόμαλλο δέρας

Μου λείπει το κίνητρο λες
γιατί αλλάξανε οι εποχές
κι αυτά που με τράβαγαν δες
τώρα πια δεν υπάρχουν

μικρύνανε οι κορυφές
κι οι στόχοι γεμίσαν σκουριές
τα όνειρα μείναν στο χθες
ησυχία για να χουν

μα δεν θα γκρινιάξω ξανά
πιο πάνω η ζωή απ αυτά
να ζεις, ν αναπνέεις
να βλέπεις το φως της ημέρας

τελειώσανε οι αφορισμοί
μας θέλει αρχηγούς η ζωή
υπάρχει για όλους στη γη
ένα χρυσόμαλλο δέρας

το άσπρο γεννά μουσικούς
το μαύρο γεννά στιχουργούς
το γκρίζο γεννά μια απόχρωση
που σε κουράζει

διαλέγει ένα φως τους καιρούς
που θά ρθει ο καθένας, μ ακούς;
με γνώμονα άγνωστο ορίζει
το τι μας ταιριάζει

μα δεν θα γκρινιάξω ξανά
πιο πάνω η ζωή απ αυτά
να ζεις, ν αναπνέεις
να βλέπεις το φως της ημέρας

τελειώσανε οι αφορισμοί
μας θέλει αρχηγούς η ζωή
υπάρχει για όλους στη γη
ένα χρυσόμαλλο δέρας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου