Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

The Ides of March


Σύμβουλος υποψηφίου για το χρίσμα των Δημοκρατικών, ενόψει των προεδρικών εκλογών στην Αμερική, βρίσκεται ξαφνικά τόσο άσχημα μπλεγμένος σε μια απρόβλεπτη συναλλαγή ώστε να απειλείται να τιναχθεί στον αέρα η πολιτική του σταδιοδρομία και το μέλλον της καμπάνιας του.

Όχι τυχαία, αυτή η ταινία ξεκινά με την προετοιμασία της τυποποίησης ενός κρίσιμου ντιμπέιτ στο Οχάιο με βαρυσήμαντα πορτραίτα, αφίσες και γραφιστικά που προβάλλουν την πατριωτική έξαρση των Αμερικανών. Ο Κλούνεϊ δεν κινηματογραφεί απλά το στήσιμο μιας εγκατάστασης που θα φιλοξενήσει τους διαξιφισμούς δύο επίδοξων προέδρων. Μας κάνει μάρτυρες του φιλτραρίσματος που υφίσταται ο πολιτικός λόγος πριν φτάσει στο κοινό. Ο δεύτερος τη τάξει σύμβουλος της εκστρατείας του υποψήφιου ηγέτη των Δημοκρατικών τεστάρει τον ήχο και τις αντιδράσεις των τεχνικών, προβάροντας ο ίδιος την εισαγωγή από τον λόγο του προϊσταμένου του. Απαγγέλλει με σιγουριά και ψυχραιμία σα να έχει εμπνευστεί ο ίδιος κάθε μία λέξη από το λόγο που θα εκφωνήσει την επομένη ο πολιτικός του προϊστάμενος. Μας συστήνει τον υποψήφιο πρόεδρο ως έναν πολιτικό που διαφοροποιείται από το σύστημα, που γυρίζει την πλάτη του στην θεοκρατική αντίληψη της πολιτικής και που διαπνέεται από ένα λαμπερό, φιλελεύθερο πνεύμα. Την ίδια στιγμή, ανακαλύπτει τεχνικούς μικροφωνισμούς που διέλαθαν της προσοχής των ηχοληπτών και βάζει τις τελευταίες πινελιές στην βελτίωση της οργάνωσης της παρουσίας του πελάτη του, συστήνοντάς μας παράλληλα και τον εαυτό του ως ένα δείγμα ανθρώπου με ιδιαίτερα ανεπτυγμένη ευφυΐα που γνωρίζει καλά τη δουλειά του. Έναν τέλειο επαγγελματία. Θα περάσουν μόνο μερικά καρέ ώσπου να μάθουμε ότι επίσης είναι και ένας άνθρωπος διορατικός με ιδανικά και μια σπάνια αξιοπρέπεια που αρνείται πεισματικά να εγκαταλείψει. Όταν τα πράγματα θα σφίξουν περισσότερο, θα κολακευτεί από την πρόσκληση ενός επαγγελματικού του αντιπάλου και θα παρεκκλίνει από την πορεία του κατά τα ελάχιστα εκείνα εκατοστά που είναι ικανά να προκαλέσουν έναν θεαματικό εκτροχιασμό. Θα προσπαθήσει όμως να μείνει ζωντανός, να επιστρέψει στην καμπάνια και να πετύχει τον αρχικό του στόχο.
Όπως, όμως, σύντομα, συνειδητοποιούμε, ο δικός του επαγγελματικός θάνατος-βίαιη ακύρωση των επιτευγμάτων που έχουν επέλθει πιο πριν, έφτασε μια στιγμή από την υλοποίησή του ως συνέπεια της πληγωμένης του αφοσίωσης. Τόσο ασταθές και σαθρό είναι το έδαφος της πολιτικής. Τόσο μολυσμένο από την υπέρτατη φιλοδοξία και τη λαχτάρα για άμεσο αποτέλεσμα.
Από το φορτωμένο πολιτικά όνειρα και ελπίδες επιτυχίας σύγχρονο Οχάιο, την περιφέρεια που θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό τις γενικές εκλογές στις ΗΠΑ, ο σύμβουλος τελικά παραδίδει μαθήματα αυτοέλεγχου και διαχειριστικής αυθεντίας, ρίχνοντας με φειδώ στο τραπέζι ένα ένα όλα του τα χαρτιά, κι αποδεικνύοντας ότι η πολιτική είναι πρώτα απ όλα μια μάχη επιβίωσης.
Με αφορμή ένα άκρως επίκαιρο θέμα ( το μυστηριακό πέπλο που τυλίγει την διεξαγωγή των προεκλογικών εκστρατειών) ο Τζόρτζ Κλούνεϊ αποδεικνύεται ένας σύγχρονος μετρ του πολιτικού σασπένς, ανατέμνοντας το σώμα των πολιτικών μηχανισμών και φτιάχνοντας μια ύπουλα μειλίχια πολιτική ιστορία για την πανταχού παρούσα, αν και αθόρυβη, κατάσταση των πολιτικών συναλλαγών, της διαφθοράς της αποπλάνησης, των δολοπλοκιών, των σχεδιασμών και των αφανέρωτων στρατηγικών που αρχειοθετούνται στα πιο σφιχτοκλειδωμένα συρτάρια των ανθρώπινων συνειδήσεων και δικαιώνονται ή καταδικάζονται με αποκλειστικό γνώμονα το τελικό αποτέλεσμα. Αποφεύγει να γίνει διφορούμενος ή να μείνει αμέτοχος στα ηθικά διλήμματα που ανακινεί και ανασύρει στην επιφάνεια τα κοινά μυστικά που εξουσιάζουν τις προδιαγραφές της ανθρώπινης φύσης.
Ο Κλούνεϊ υπογράφει μια από τις πιο σημαντικές ταινίες της χρονιάς και αποσπώντας τρεις γενναίες ερμηνείες από τους Paul Giammati, Phillip Seymour Hoffman και Ryan Gossling μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το διακεκριμένο και ομώνυμο θεατρικό έργο (τίτλος που παραπέμπει στη ρωμαϊκή πανσέληνο του Μαρτίου και την ημέρα που δολοφονήθηκε ο Ιούλιος Καίσαρας). Η σκηνοθεσία του είναι εξαιρετική και βασίζεται σε επιλογές πλάνων που σου επιτρέπουν να τα διαβάσεις, ενώ και το μοντάζ υπηρετεί το ίδιο πνεύμα, (παροχής χρόνου για νοητική επεξεργασία και οπτική γευσιγνωσία), καθώς πρέπει ο θεατής να καταλάβει πράγματα κι όχι να μείνει με την εύγλωττη εντύπωση μιας ευχάριστης σύγχυσης.
Όχι τυχαία, λίγο πριν το τέλος, ο ίδιος άντρας επιστρέφει σ έναν παρόμοιο χώρο και προΐσταται της οργάνωσης μιας νέας μάχης.
Η κάμερα τοποθετείται σε θέση ανφάς κι αυτός φαίνεται σίγουρος μέσα στο κοστούμι του, αν και αρκετά διάφανος και απροστάτευτος πια. Ένα ατόφιο ανθρώπινο πλάσμα που αντιστάθηκε στην ακύρωση και εξασφάλισε προσωρινά έστω την επιβίωσή του. Έστω κι αν τώρα πια γνωρίζει ότι ο βασιλιάς του είναι ηθικά γυμνός.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: 8/10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου