Όταν είδα
τον Τ, έναν φίλο μου Πειραιώτη έτσι σκεφτικό, μελαγχολικό και κλεισμένο στον εαυτό του αποφάσισα ότι θα έκανα ότι περνούσε από το χέρι μου για να του ανεβάσω λίγο την ψυχολογία. Βέβαια, αν
και εκείνος με προειδοποίησε ότι οι Πειραιώτες δεν παίρνουν από συμβουλές και λόγια
εγώ αποφάσισα να κάνω μια προσπάθεια:
Όμως πράγματι
ο κόπος μου αποδείχθηκε μάταιος: Τι, ότι τα πρώτα 60 χρόνια είναι δύσκολα του είπα, τι ότι σε 15 χρόνια η Ελλάδα θα είναι
μια άλλη χώρα από αυτή που ξέρουμε, του είπα, τι ότι η τριχόπτωση σχετίζεται
και με την βελτίωση των σεξουαλικών επιδόσεων, του είπα, τι ότι δεν είναι κακό
να ζεις στα 50 με τη μάνα σου αφού άλλοι ζούνε μέχρι τα εξήντα τους, του είπα,
τι ότι το σεξ δεν έχει πια και τόση μεγάλη σημασία όση του αποδίδεται για να χολόσκαει
κανείς βράδυ πρωί, του είπα. Καμιά αντίδραση αυτός. Τίποτα. Απ το ένα αφτί έμπαιναν, απ το άλλο έβγαιναν.
