Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Χάσιμο χρόνου ο θάνατος


Είναι λιγάκι φτωχικός ο τρόπος που το θέτεις
κι αν γύρισα για τα καλά, πολύ σωστά υποθέτεις
πρόσφερα χρόνια στο σκοπό, την χόρτασα την φόλα
δεν ήρθα για να παινευτώ, μ έφερε η καραμπόλα

μου λες πως πίνεις να σε βρει ο θάνατος σε φόρμα
μα δεν σκαμπάζεις μια στιγμή πως του φωνάζεις «όρμα»
ένα καιρό και μια φορά, προτού παιδί να γίνεις
μ έβγαλες στην αναφορά, αιχμάλωτο ειρήνης

αγαπητή αλλόδοξη άσχημα τα μαντάτα
λέγετε πως ξεκάνανε τη φύτρα σου δυο γιοι
αυτοί που μείναν πίσω και έσπερναν τα χωράφια
την ώρα που μας έσερναν στις λάσπες οι εχθροί

που να με πάρει, ο έρωτας για κάποιους δεν τελειώνει
ντύνεται ειρήνη κι έρχεται με φορεσιά λευκή
τον βλέπεις πάνω σε άλογο, φτύνει καπνό, σιμώνει
λιγάκι σα να γέρασες, σου λέει το σκυλί

κι αν κάποιοι παραδόθηκαν στα νύχια του αγγέλου
χάσιμο χρόνου ο θάνατος τρώει ο παράς τη γη
μια στάλα αίμα κρέμεται στην άκρη του πινέλου
στα μάτια μου η γκουέρνικα δεν έχει ερμηνευθεί

συγνώμη όταν σου ζήτησα προτού να μπω στο θέμα
έμοιαζε προκαταβολή για ένα τεμάχιο γης
να δούμε τώρα τι θα πει το άγραφο το γέρμα
τις άμυνές μου έριξα, προτού μου επιστραφείς