Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Σταμάτα νά σαι Βουλγαρίδης και γίνε Άλκης Γιαννακάς





Από του γάμου σας τη μέρα
στράβωσε μία και καλή
για μίαν άσπρη μπομπονιέρα
που την περίμενε λαδί

και από τότε κάθε μέρα
γκρίνια, ξεσπάσματα, κραυγές
γιατί δεν έκανες καριέρα
γιατί αντιμίλησες εχθές

στο διάλειμμα απ τα τουρκικά της
σε θέλει μεγαλοπρεπή
μία ζωή με τα νερά της
σε λέει ρηχό κι επιρρεπή

κάθε δαρμένος τελικά
παίρνει μια δεύτερη ευκαιρία
από αυτήν που τον τραβά
μέσα στη μαύρη δυστυχία

δεν έχω πείρα από αγάπη
δεν έχω ακούσει σ αγαπώ
από την έλλειψη της ξέρω
γι αυτό μονάχα θα σου πω


 αν θες στ αλήθεια να ξεφύγεις
απ τα δεσμά που κουβαλάς
σταμάτα να σαι Βουλγαρίδης
και γίνε Άλκης  Γιαννακάς