Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Νηπιαγωγείο κλιμακτηρίου


Ήταν γλυκιά και ευγενική, γι αυτό και δεν μπορούσα να της χαλάσω το χατήρι, όταν
μου ζήτησε να συμπληρώσω ένα ερωτηματολόγιο για να το χρησιμοποιήσει για την πτυχιακή της.
Προηγουμένως, όμως, μου εξήγησε, πως ο καθένας από τους συμμετέχοντες θα έπαιρνε ένα διαφορετικό ερωτηματολόγιο, το οποίο θα ανταποκρινόταν στην ηλικία του.
Εγώ πήρα στα χέρια μου το ερωτηματολόγιο μου μ ένα μικρό άγχος στην αρχή σχετικά με το τι θεωρούσε η κοπέλα ότι ανταποκρινόταν στην ηλικία μου.
Κάθε ερώτηση όμως που περνούσε με έκανε να αισθάνομαι και καλύτερα. Στο τέλος μάλιστα δάκρυα συγκίνησης έτρεχαν από τα μάτια μου κι όταν η κοπέλα με ευχαρίστησε εγώ της είπα:

 “Όχι, εγώ σε ευχαριστώ. Εγώ σ ευχαριστώ”.
Δεν ξέρεις τι είναι, φίλε,  να μην συναντάς σε κοτζάμ ερωτηματολόγιο, ούτε μια ερώτηση του τύπου: “πόσες φορές σηκώνεστε το βράδυ για κατούρημα; ή, όταν κατουράτε έχετε συνεχόμενη ή διακοπτόμενη ροή;”