Γλυκές ανυπαρξίες

Φαντάσου ότι ξέμειναν δυο τάσια στο τραπέζι

κι ένα φθηνό πακέτο μες τη δεξιά  παλάμη

κι έξω να πνίγει ο άνεμος τη λίμνη μ ένα γρέζι

να θες να πας για ψάρεμα χωρίς να χεις καλάμι

και να θυμάμαι λόγια που μου έλεγε ο πατέρας

πως ο φτωχός να μάθει πρέπει μόνος να ψαρεύει

γιατί η φιλοπτωχία κρύβει πάντα ένα τέρας

για να έχει ο κόσμος ο άδικος να μακροημερεύει

ακούω μια τον άνεμο και μια την απουσία

τα λάδια μες τα νύχια μου βαφές έχουνε γίνει

μουλιάζω το φυτίλι μου σε στερεή ουσία

και μια γλειψιά από φωτιά χώνεται στο καντήλι

οι τρίχες καίγονται σγουρές στην πυρωμένη στάχτη

σάλτα οι ψαράδες κάνουνε στο σκάμμα με την άμμο

χρόνια γλυκά συντάξιμα θυμάται το αδράχτι

κι εγώ ο μάγος της φυλής από εσένα χάμω

το στόμα να γιατρέψουμε ο ένας έλα του άλλου

αέρινες να ενώσουμε γλυκές ανυπαρξίες

καλάμι δίχως ψάρεμα αγάπη του αντιλάλου

κι η γλώσσα μου σαν γλύφανο να σου κεντά ιστορίες

στα μάτια σου εκδηλώθηκε μια άηχη καταιγίδα

κανένας τη Σοφία λες δεν έχει κατακτήσει

μα εγώ σοφός αισθάνθηκα μες τη δική σου ελπίδα

κι ας ήταν τρυκ φωτιστικό το ωραίο μας μεθύσι