Η αγάπη έγινε πίκρα
δηλητήριο αργό
όσα είχα να πω στα είπα
τώρα δε μιλώ εγώ
σ ένα μπουκαλάκι μέσα
το φαρμάκι σου κρατώ
και το πίνω πρέζα πρέζα
για να ξέρω που πατώ
έπρεπε να σ είχα σβήσει
απ την πρώτη τη στιγμή
όταν μ είχες παρατήσει
για μια πιο εύκολη ζωή
η αγάπη έγινε μίσος
και απέχθεια βαθιά
και το τελευταίο ίσως
σβήνει μέσα μου αργά
ο άντρας νιώθει πως μετράει
όταν αυξάνει ο αριθμός
και η γυναίκα όταν πατάει
πάνω στα ερείπια αντρός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου